Ik speel voor jou ✅

1

"Andy?" Er worden met vingers voor mijn ogen geknipt "let je nog op?" het is Juan die me uit mijn gedachten haalt "ja, sorry wat is er?" vraag ik "ik vroeg wanneer de nieuwe nummers klaar zijn" zegt hij "oh, dat moet je aan Thomas vragen" zeg ik "die zei dat ik het aan jou moest vragen" zegt Juan met een zucht "ik weet dat hij met het laatste nummer bezig was afgelopen week dus die zal nu zo goed als klaar zijn denk ik" zeg ik hem.

De deur gaat open en ik hoor Thomas samen met Joe en de andere binnen komen. We hebben een vergadering vandaag, omdat we steeds vaker vragen krijgen over wanneer er nieuwe muziek aan komt. Normaal gesproken schrijven Thomas en ik de liedjes, maar sinds hij samen is met Joe heb ik hem amper gezien.

Het is mijn schuld dat we achter lopen met de liedjes. Ik geef hem wel de schuld, maar ik weet dat het komt omdat ik hem niet wil zien. Niet na wat er gebeurd is een paar maanden geleden.

"Maar Thomas, luister nou even" zei ik "je kunt niet ontkennen dat we een super goed team zijn samen."  Ik zie Thomas zuchten "Andy. Ik ben met Joris" zegt hij "dat weet ik, maar ik wil jou Tho en ik weet dat de timing slecht is, maar ik kan mijn gevoelens niet meer onderdrukken. Ik wil bij jou zijn."

Tot overmaat van ramp liep ik met een snelle beweging op hem af en drukte ik mijn lippen op die van hem. Hij duwde me weg, maar ik hield hem stevig tegen me aan. Het moment dat Joe binnen kwam liet ik hem wel los. Niet omdat ik het wilde, maar omdat hij me elk moment aan kon vliegen en dus deed ik een stap naar achter.

"wtf Thomas!" Thomas draaide zich naar zijn vriendje "hij verteld me net dat hij me leuk vind en kuste me toen" zegt hij. Joe aarzelt geen moment aan zijn woorden kijkt mij aan met een blik waar ik nog steeds de kriebels van krijg. "Als jij je nog één keer zo gedraagt tegenover MIJN vriendje, dan breek ik al je vingers" dreigt hij me "Thomas is van mij!"

Sindsdien zeggen Thomas en Joe niet zoveel meer tegen mij. Ik kan het ze niet kwalijk nemen want ik had het nooit mogen doen, maar ik weet nu in ieder geval dat ik geen kans maak. "Jo, Andy! Let nou eens op" ik kijk naar Juan en heb nu pas door dat ik de hele tijd aan het staren was "sorry" mompel ik

Ik probeer er alles aan te doen om niet naar hem te kijken, maar ik zal het toch een keer moeten doen denk ik. Mijn ogen gaan van Juan naar Bobby en Ryan en daarna kijken ze naar Thomas die met een arm rond Joe heen zit. Ze zitten met elkaar te lachen en af en toe plant Thomas zijn lippen op Joe zijn gezicht.

Misselijkmakend dat vind ik ervan! Elke keer wanneer ik naar ze kijk heb ik spontaan de neiging om te kotsen. Ik weet dat het mijn jaloezie is dat ik dit voel, maar ik kan er gewoon niks aan doen. Het liefst wil ik gewoon weg gaan, maar dat kan natuurlijk niet. Ik kan ze niet zomaar laten stikken.

Deze band is alles wat ik altijd heb gewild en ik laat mijn stomme jaloezie dat niet verpesten. Ik wist dat ik geen kans maakte bij Thomas, maar ik heb wel altijd een soort van hoop gehad. Zeker toen hij met me mee hier naartoe ging en we een aantal nachten samen doorbrachten. Ik wist dat hij al die tijd over Joe fantaseerde en ik dacht oprecht dat het wel over zou gaan, maar toen dat niet zo bleek te zijn hebben we ze terug samen gebracht.

"Andy! Loop je even met me mee" zegt Ryan voor hij opstaat. Ik knik en loop achter hem aan de ruimte uit "wat is er?" vraag ik "dat weet je best Andy. Je staart nog net geen gat in zijn hoofd. Je moet er mee stoppen" zegt hij "dat weet ik Ryan, maar ik kan er niks aan doen dat ik me zo voel" verdedig ik mezelf waarop hij zucht "luister Andy, hij is met Joe dat betekend dat hij jou niet wilt" zegt hij. Ik weet dat hij dit zegt om me te helpen, niet om me te kwetsen.

"Ik ga naar huis Ryan. Zeg ze maar dat ik ziek ben ofzo" zeg ik. Ryan pakt mijn arm vast en houd me zo tegen "je hoeft niet weg Andy. Je moet alleen opletten en antwoord geven als we iets aan je vragen. Jij bent het brein achter de liedjes. Niet alleen Thomas en hoe rot de situatie nu ook is jullie moeten er uitkomen samen. Voor de band" zegt hij "kom nu maar mee terug naar binnen dan trakteer ik je straks op een biertje."

Ik loop met hem mee en ga weer op mijn stoel zitten "dus waar waren we?" vraagt Ryan "we komen één nummer te kort voor de CD" zegt Juan "ik wil dat jij die schrijft" zegt hij wanneer hij naar mij kijkt "alleen" maakt hij me duidelijk "oke, wanneer moet het klaar zijn?" vraag ik "ASAP" zegt Juan waarop ik knik.

Na nog een half uur is de vergadering voorbij en kan ik eindelijk weg uit deze kamer. Het is tegenwoordig een marteling voor mij om hier te zijn dus ben ik vaak zo snel mogelijk weg "Andy! Wacht even" roept Ryan "ik ga met je mee." Ik stop met lopen en wacht tot Ryan eraan komt. Hij loopt met Joe de kamer uit zie ik en praat met hem. Ik pak mijn telefoon en kijk naar het scherm zodat ik iets te doen heb.

"Ga je mee?" vraagt hij ineens "ja, wat gaan we doen?" vraag ik "wij gaan de stad in" zegt hij met een grijns. Ik grijns terug en loop met hem mee het gebouw uit. Hij stapt in zijn auto en gebaard mij hetzelfde te doen dus doe ik wat hij wilt en stap naast hem in. Hij rijdt ons naar onze vast discotheek, omdat die een aparte ruimte hebben zodat we niet steeds worden lastig gevallen en we gewoon af en toe een avond uit kunnen.