Ik speel voor jou ✅

55

Zodra we aankomen op het strand en ik Ryan en Andy zie liggen word ik overvallen door een hevige jaloezie. Ik ben ontzettend jaloers op de band die Thomas en Andy hadden en als ik het goed in schat denk ik dat Andy het gister avond voelde. Thomas vind dat ik me een beetje aanstel omdat ik jaloers ben, maar ik ben er vrij zeker van dat ik het gister in zijn ogen zag.

Thomas legt zijn handdoek naast Ryan en ik leg de mijne tegenover die van Ryan zodat ik ze allemaal kan zien "dus, wij gaan morgen terug naar LA" zegt Thomas tegen Ryan "ik ook, mijn vakantie zit er ook op" zegt hij waarop ik knik "ik heb de winkel gemist en het strand. Het is hier toch anders" mompelt ik "ik begrijp wat je bedoeld Joe" zegt Ryan. Ik zie zijn ogen over me heen gaan en even vraag ik me af waarom hij dat doet. Hij heeft me al jaren niet meer zo bekeken, niet sinds de laatste keer dat we het bed deelde.

Andy ligt op zijn buik en zegt geen woord. Hij heeft een heel groot litteken over zijn rug lopen wat me eerlijk gezegd nu pas opvalt. Het ziet er echt verschrikkelijk uit en ik ben blij dat hij mijn gezicht nu niet kan zien. Ryan legt een hand op zijn rug en wrijft er zachtjes over heen. Zijn hand ligt op het litteken en even denk ik dat hij dat doet zodat ik er niet meer naar kan kijken

"Gaat het goed?" vraagt hij aan Andy die zijn hoofd optilt "maakt het uit?" zegt Andy voor hij zijn hoofd weer weg legt "ja Andy dat maakt uit" zegt Ryan "het gaat prima Ryan klets maar verder tegen je vrienden, doe maar net alsof ik er niet ben" bromt hij. Ryan buigt zich over Andy heen en drukt zijn lippen tegen hem aan. Hij mompelt iets maar ik kan het niet horen.

Bobby en Juan zijn de laatste die aan komen. Bobby legt zijn handdoek naast Andy en praat zacht tegen hem. Ik zie zijn gezicht rood kleuren en hoor Andy zachtjes lachen voor hij ineens opspringt "wat ga je doen?" vraagt Ryan "het water in, mag dat of moet ik dat eerst aan jou vragen?" zegt hij "nee dat hoeft niet" zucht Ryan waarop Andy zich omdraait en van ons weg loopt

"Wat is er met hem?" vraagt Juan "hij is boos" zegt Ryan "hij is gister naar Adam gegaan na het café zonder iets tegen mij te zeggen. Dus ik hoorde van zijn vader dat hij er niet was en heb alleen daar geslapen. Toen kwam hij ineens vanmorgen met het verhaal dat hij zich Thomas herinnert en dat hij me daar niet mee lastig wilde vallen" zegt Ryan "ik heb hem gezegd dat ik dit niet wil als hij me zo makkelijk aan de kant kan schuiven"

Ik kijk naar Thomas die naar het water kijkt. Ik volg zijn blik en zie Andy die op een surfplank ligt en onder een golf door duikt om op een andere te wachten "wat herinnert hij zich?" vraagt Thomas "dat hij je zoende en dat Joe binnenkwam" zucht Ryan. Ik kijk naar Thomas die nog steeds naar het water kijkt "dat ligt achter ons Ryan. Net zoals jou gevoelens voor Joris"

Ik kijk naar Ryan die naar me glimlacht "ja, mijn gevoelens voor Joe waren anders dan die van Andy voor jou" zegt hij tegen Thomas "ik denk gewoon niet dat ik ooit genoeg voor hem zal zijn weet je" zucht hij "ik zou willen dat het anders was, maar wat nou als hij die gevoelens weer krijgt als zijn geheugen terug is?" Niemand heeft er een antwoord op en dus houd iedereen zich stil

"Ryan, ik denk dat je hem moet gaan helpen" zegt Juan opeens. Ik kijk naar het water en zie Andy moeilijk doen op zijn plank. Hij probeert zijn been erop te leggen "hij heeft last van zijn been" mompelt Ryan die al opstaat "wacht, ik ga wel" stel ik voor waarop ze me allemaal raar aankijken "wat? Het is ook mijn vriend" zeg ik voor ik met een plank het water in loop.

Ik peddel me naar Andy toe en hoe dichter ik bij hem in de buurt kom hoe meer ik hem hoor vloeken "laat mij maar Andy" zeg ik wanneer mijn plank naast die van hem ligt. Ik zit met mijn gezicht naar hem toe en hou mijn hand onder water om zijn been te pakken. Ik leg hem voorzichtig op mijn plank en masseer de huid zachtjes

"Wat doe je hier Joe?" vraagt hij "we weten allebei dat je hier niet wilt zijn dus waarom doe je dit" ik zucht en concentreer me op mijn handen die zijn been aanraken "je bent mijn vriend Andy" zeg ik "ik herinner me Thomas en jou" zegt hij "ik herinner me hoe ik Thomas smeekte voor mij te kiezen" gaat hij verder "hoe ik hem kuste tot jij binnen kwam"

"Andy, het maakt me niet uit oké, dat was het verleden. En ik zal eerlijk zijn, ik vond dat niet leuk en nee toen hij je later zoende heeft hij bijna onze relatie verpest, maar dat wil nog niet zeggen dat ik je niet in de buurt wil hebben" zeg ik "er was een tijd dat Ryan en ik een soort van iets hadden denk ik. Ik weet niet eens hoe ik het moet noemen, maar dat is niet het punt. Het punt is, ik moest naar Nederland omdat een oude vriend van mij trouwde en ik had beloofd te gaan dus stelde Thomas voor dat ik bij hem zou logeren"

"Thomas had toen de tijd een vriendin en ik vond hem leuk, maar ontkende dat net zo hard als dat hij zijn gevoelens voor mij ontkende want hij had nog nooit een vriendje gehad en wist voor mij niet eens dat hij op jongens viel, we gingen samen naar de bruiloft en daar werd ik ziek.

Thomas was op dat moment terug naar Nederland om zijn vriendin op te zoeken en ik kreeg te horen dat jullie ook uitgenodigd waren dus stonden jullie ineens voor mijn neus. Ryan heeft voor me gezorgd en uiteindelijk kuste hij me op het moment dat Thomas binnen liep. Ik was zo ziek dat ik dacht dat het Tho was, maar dat was niet zo. Daar kwam ik pas achter af achter" vertel ik Andy