Ik speel voor jou ✅

25

Ik begrijp er niks van, hij zit hier voor me te spelen alsof hij het al jaren doet. Mijn gitaar klinkt mooier dan ooit door zijn vingers. Ik ken het liedje vaag, maar de tekst niet en ik besluit hier en nu dat ik het meteen op ga zoeken zodra ik thuis ben. Het klinkt geweldig. Ik was een beetje sceptisch toen Grace over die twee jongens vertelde, maar ze heeft gelijk. Denk ik.

"Dat klinkt fantastisch" zeg ik "je hebt een mooie stem" hij bloost een beetje "bedankt" zegt hij "ik dacht dat je net zei dat je niet kon spelen" zeg ik "alleen dit nummer" zegt hij "iemand heeft het me ooit geleerd en sindsdien heb ik het mezelf steeds beter leren spelen" verteld hij "dus als Thomas ziek is kan jij gewoon zingen en gitaar spelen" zegt Juan. Ryan schudt zijn hoofd "nee dan moeten we 1,5 uur hetzelfde liedje doen" grijnst hij.

"In welke band zitten jullie ook alweer?" vraag ik. Ryan kijkt naar juan en daarna naar Adam die zachtjes knikt "mos" zegt Ryan als hij weer naar mij kijkt. Hij kijkt me aan alsof hij me al jaren kent, maar ik kan hem niet plaatsen. Voor de zoveelste keer laat mijn hoofd me in de steek. Ken ik die naam ergens van? Ik heb hem weleens gehoord

"Schatje" zegt Grace "mm?" zeg ik terwijl ik nog steeds naar Ryan staar "ze spelen in 'Melodie of Something' weet je wel. Die band die wereld beroemd is" er gaat een kwartje vallen. Grace ziet het gebeuren en glimlacht naar me "je weet het" zegt ze waarop ik knik "ik ken de bandnaam" zeg ik "wat brengt jullie hier?" vraag ik "we zijn op vakantie" zegt Juan "is de rest van de band er ook?" vraag ik "nee Thomas en Joe zijn in België" zegt Ryan.

"België?" vraag ik "ja daar wonen vrienden en familie van Thomas" zegt Ryan. Hij probeert mijn reactie te peilen, als ik zelf wist hoe ik moest reageren zou dat makkelijker zijn. Door mijn geheugen verlies heb ik het idee dat ik een half mensenleven kwijt ben. En ik haat het, ik vind het verschrikkelijk dat ik me niks kan herinneren van voor het ongeluk. Adam heeft me verteld dat ik ben aangereden en dat het daardoor komt.

"Hallo meneer Williams" zegt de zuster "hoe voelt u zich vandaag?" vraagt ze "wie ben ik?" vraag ik "waar ben ik?" Ik begin in paniek te raken "rustig aan, ik zal het je vertellen" zegt ze. Ze schuift een stoel naast het bed "je naam is Andreas Williams, je ligt in het ziekenhuis in O'ahu. Je hebt een ongeluk gehad en hebt ruim 2 jaar in coma gelegen" zegt ze "we hebben je broertje gebeld, die is onderweg hier naartoe"

"Andreas?" Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk rond me heen. "Kom we gaan" zegt Grace "je moet naar bed" ik knik en sta op om mijn gitaar van tafel te pakken. Grace is de verpleegster die de eerste dag naast mijn bed zat. Ze heeft me de afgelopen jaren in alles gesteund en geholpen en ik ben haar voor altijd dankbaar dat ze me heeft geholpen.

"Waar is de rest?" vraag ik "we gaan morgen met ze naar het strand" zegt ze "kom ik breng je thuis, dan kan ik ook naar bed." Ze stapt in haar auto en ik stap naast haar in. Ik weet niet hoe ik moet rijden, en ik heb geen zin om een rijbewijs te halen, dus af en toe ga ik met Grace mee. Ze zet me voor het huis van mijn vader af "welterusten Andreas" ik druk een kus op haar wang en stap uit.

Mijn vader zit op de bank tv te kijken als ik binnen kom "hallo Andreas, hoe ging het?" vraagt hij "goed" zeg ik "het was drukker vanavond" mijn vader knikt "dat is mooi jongen" zegt hij "ik ga naar bed" zeg ik waarop hij knikt "trusten" zegt hij. Ik wankel de trap op naar mijn kamer en doe de deur achter me dicht.

Ik trek mijn kleren uit en kijk naar mijn been. Mijn linkerbeen zit vol littekens en sneeën van het ongeluk. Daardoor wankel ik ook een beetje. Het doet zeer als ik er veel op sta en loop. Ik ga in bed liggen en pak mijn telefoon erbij om op google 'Melodie of Something' in te typen. Google vind meteen heel veel resultaten, maar ik zoek de officiële website van de band. Ik hoef geen roddel nieuws te zien.

Ik klik op de site aan wie er allemaal in de band zitten. Eerst zie ik een foto van Ryan.

Ryan Thompson.

Ryan is 32 jaar en is de leadzanger van de band. Hij is geboren en getogen in Houston Texas en heeft samen met collega Juan de band opgericht.

Juan Carlos.

Juan is 31 jaar en komt uit New York, hij is gitarist en wanneer hij niet op tour is met de band, kun je hem op zijn surfplank vinden in LA waar hij aan het strand woont.

Bobby Rock.

Bobby is ook 31 jaar oud. Hij is de drummer van mos. Hij is opgegroeid in LA. Samen met Juan kun je hem in het water vinden waar hij surft of op een strand feest als het mooi weer is.

Thomas Verheggen.

Thomas is 33 jaar en is net als Juan ook gitarist. Hij komt uit Nederland. Hij is later als vast lid bij de band gekomen. Hij schrijft de liedjes voor de band. Samen met zijn verloofde Joe woont hij in LA aan het strand.

Joe Tap.

Joe (Joris) Tap is geboren en getogen in Nederland, maar woont al een aantal jaar in LA. Hij heeft een winkel waar je surfplanken kunt huren en samen met Thomas is ook hij vaak op hey water te vinden.

Er staat een klein kaarsje onder aan de site. Ik klik erop en meteen komt er een ander scherm omhoog. Er klinkt een nummer en als ik het geluid aan zet hoor ik mijn liedje in mijn oren. Hoe komen ze hier aan? Er staat een bericht op

Aan onze lieve vriend Andy.

Met pijn in ons hart nemen wij afscheid van onze lieve vriend. We weten niet waar je bent en of je er nog bent, maar als je dit ooit leest weet dan dat we je nooit zijn vergeten. We missen en houden van je.

🕯️