Ik speel voor jou ✅

36

"Ben je er klaar voor Tho?" vraagt Jasper "ik vind het jammer dat jullie alweer weg gaan" zegt hij. Ik trek hem in een omhelzing en mompel dat ik het ook jammer vind, maar we hadden maar een week. Ik beloof hem dat we volgende keer langer komen en daar lijkt hij tevreden mee.

Ik neem afscheid van Vince die met hun zoon in zijn handen staat. Het kleine mannetje is echt een plaatje om naar te kijken. Toen we hier aankwamen wisten we niet dat ze gezinsuitbreiding hadden dus toen Jasper me zijn zoon Keano in mijn armen drukte was ik meteen verkocht. Ik wrijf een keer over zijn wangetjes en zeg hem ik dat we hem snel weer opzoeken.

Jozef en Tony staan naast Vince en kijken naar mij en Joris "gaan jullie meteen door naar LA? Of ga je eerst langs Hawaï?" vraagt Jozef "Hawaï" zegt Joris "we hebben hem al bijna 5 jaar niet gezien en eerlijk gezegd kan ik niet wachten om hem weer te zien" zegt hij waarop ik knik. Het was een grote schok toen Juan ons belde met het nieuws over Andy. En toen we hem zelf zagen werd het alleen maar erger.

Mijn vaders geven me allebei een dikke knuffel en zeggen me voorzichtig te zijn wat ik zoals altijd beloof. Ik kijk naar pap en zie hem met moeite rechtop staan en naar me glimlachen "hou je me op de hoogte pap, ik wil het weten als het niet goed gaat" zeg ik hem "het komt wel goed met Max" zegt mijn vader "hij is door zijn rug gegaan, zodra hij beseft dat hij geen 18 meer is dan gaat het vanzelf beter" grijnst hij.

Samen met Joris stap ik het vliegtuig in naar Hawaï. We zijn van plan op het vliegveld daar naar Juan te bellen en te vragen of hij ons ophaalt. Hij weet dat we een tussenstop maken maar heeft er niks over gezegd tegen Ryan en Andy. Ik hoop maar dat ze het niet erg vinden, zeker niet met die pers nu daar. "Het komt wel goed Tho" zegt Joris me. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en doe mijn ogen dicht.

De afgelopen jaren zijn zwaar geweest zonder Andy. De avond toen hij naar Hawaï vertrok en ik hem zoende had ik vreselijke ruzie met Joris. En ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij nu een beetje bang is voor mijn reactie op Andy. Ik weet niet waarom ik hem toen zoende en ik weet ook niet waarom ik toen vond dat ik dat moest doen, maar ik deed het en heb de consequenties ervan gezien. Het heeft er bijna voor gezorgd dat Joris bij me weg ging, omdat ik dat had gedaan.

Ik vind het geweldig dat Andy er nog is, maar ik zal die fout nooit meer maken daar is Joris me veel te dierbaar voor. Joris is altijd alles geweest wat ik ooit in een partner heb gezocht en nu na al die jaren is dat gevoel alleen maar sterker geworden. Over 3 maanden trouwen we in België op dezelfde plek waar Jasper is getrouwd met Vince.

Het vliegtuig land op Honolulu en Joris belt meteen naar Juan zodra hij de kans ziet. Ik wacht bij de bagage band op onze koffers en ben blij dat ik een pet en een zonnebril op mijn gezicht heb. Ik zie een aantal mensen kijken en naar me wijzen dus ik hoop dat die koffers snel komen "hij komt er over 10 minuten aan" zegt Joris die naast me komt staan "we zijn gespot" zeg ik hem terwijl ik onopvallend naar de vrouwen knik die naar ons kijken.

Onze koffers komen als één van de eerste en meteen lopen we in sneltreinvaart het vliegveld af naar een auto die naar ons toetert. De deur gaat open en ik zie dat het Juan is die naar ons seint "kom, ze hebben me gezien" zegt hij. Joris en ik gooien onze koffers achterin en springen in de auto voor Juan weg rijdt. "Wij zijn ook gespot" zeg ik hem waardoor hij in de spiegel naar me kijkt "dat was te verwachten"

Hij brengt ons naar een huis dat midden in een woonwijk ligt en rijd de auto de oprit op. Er staat nog geen pers in de straat maar dat zal niet lang meer duren denk ik. Juan klopt op de deur en ik herken meneer Williams die de deur open doet "hallo jongens, kom erin" zegt hij. We geven hem beide een hand en bedanken hem voor de gastvrijheid die hij meteen weer afwimpelt.

"Ze zijn in de woonkamer, Adam en Camille zijn er ook" zegt meneer Williams. We lopen achter hem aan en ik hoor Adam vragen of hij zich alles herinnert "nee alleen Ryan" zegt een stem die ik aan Andy koppel. Adam ziet ons als eerst en trekt een wenkbrauw op waardoor Ryan opkijkt en een langzame glimlach op zijn gezicht krijgt voor hij op staat en om omhelst "welkom op Hawaï" zegt hij

Ik laat hem los en hij richt zich op Joris terwijl ik mijn blik op Andy leg die nu ook staat. "Herinner je je mij ook niet?" vraag ik hem "nee" zegt hij "maar ik wil je wel graag omhelzen" zegt hij waardoor ik mijn armen open houdt en hij erin loopt. Ik sluit ze stevig om hem heen en snuif zijn geur op. Het voelt geweldig om hem weer vast te kunnen houden en hem te ruiken "ik heb je gemist" zeg ik hem zachtjes voor ik hem los laat en me naar Joris draai die met tranen op zijn wangen staat te kijken "kom hier" zegt hij voor ook hij zijn armen open doet voor onze vriend.

Zodra hij Joris los laat gaat hij bij Ryan staan. Ryan kijkt naar hem met een vragende blik en ik weet zeker dat hij hem zo vraagt of het goed gaat, want Andy knikt zachtjes en loop met hem naar de bank waar hij zich op laat zakken met Ryan dicht tegen zich aan. Het is duidelijk dat die twee elkaar weer helemaal gevonden hebben. En daar ben ik blij mee, het was lastig om Ryan zo verdrietig en alleen te zien de afgelopen jaren