Suat ile konuşmamızın ardından evde deli danalar gibi koşturdum. Şu an ne hissedeceğim hakkında en ufak bir fikrim bile yok. Suat'ın konuşmasından Mustafa'nın hala benim kim olduğumu anlamadığını çıkartıyorum ve seviniyorum. Bir yandan da ya benim kim olduğumu Mustafa'ya söylese diye korkuyorum. Bu ne yaman çelişki böyle.
Bu olanları Yasemin'in de bilmesi gerek,diye düşünüp hızlıca üzerime hırkamı geçiriyorum. Mutfakta yemek yapan anneme sesleniyorum.
"Anne, ben Yaseminlere gidiyorum."
"Giderken kimden izin aldınız hanımefendi? Gidemezsin." Oflayarak mutfağa gittim.
"Yarım saat anne. Nolur gideyim. Hayat memat meselesi." İşte, Türk gencinin annesine iradesi de bu kadardı. Elinde sonunda yalvarmalıydın. Kaç yaşında olursa olsun.
"Sus kız. Bu yaşında senin ne hayat meselen olacak. O bize gelsin."
"Hep o bize geliyor ama."
"Üff! Tamam git Buket. Akşam yemeğine de geç gel de bacaklarını kurayım bir." Annemin tehditleri çok korkutucuydu.
"Tamam sultanım çok geç gelmem valla bak." Annem eliyle git işareti yapınca resmen kapıya uçtum. Ayakkabılarımı giyerken hayat önüme engeller çıkartmadan olur mu?
"Zilli nereye böyle aceleyle?" Abi terörü denen bir şey var. Bir abi en azılı düşmandan bile daha düşman olabilir.
"Cehennemin dibine gidiyorum. Gelecek misin?" Abim kaşlarını çatarak düşünüyor gibi yaptı.
"Allah Allah! Yaseminlerin evi ne zamandan beri cehennemin dibi oldu? Çok garip."
"Git şuradan ya. Seninle hiç uğraşamayacağım. " Cevabını beklemeden kapıdan çıktım. Koştur koştur Yaseminlerin apartmanın önüne gelip zile bastım. Cama çıkan Hakkı abi ile camdan selamlaştık. Bu bizim klasik ritüelimizdi. Hızla apartmanın merdivenlerini de çıkınca kapıda beni bekleyen Yasemin'i ve Yasemin'in kardeşi Eymen'i gördüm. Eymen beni görünce çığlık attı. Yasemin ise onun bu hareketine göz devirdi.
"Hoş geldin. Geç içeri, gel." Ağzı hiçbir şey yokmuş gibi konuşsada gözleri ne oldu diye fıldır fıldır dönüyordu.
"Neler oldu neler?"diye fısıldadım. Beni yaka paça içeri çekti. Ben ayakkabılarımı çıkarırken o da annesine sesleniyordu.
"Anne al şu oğlunu artık. Yeterince baktım. "
"Tamam Yasemin. Akşam yemek yapıyorum. Beş dakika baksan incilerin dökülür."
"Bir saat önce de on dakika bak diye verdi. Araba oldum,eşek oldum, bir insan olamadım şu evde." Onun isyanına güldüm. Eymen'den sakince kaçarak Yasemin'in odasına girdik.
"Ne oldu çabuk anlat? "Ona bir şey demeden mesajları gösterdim. Okudukça yüzü şekilden şekle girdi. Sonrada bana biz ne halt yedik bakışı attı.
"Hal bu işte. Ama söylemeyecek yani şimdilik. "
"Ya söylerse?" Bilmiyorum der gibi kafa sakladım. O da üfleyerek yatağa attı kendini. Hemen ardından bende yanına attım kendimi. Bir kaç saniyelik bakışmanın ardından gülmeye başladık. Biz de böyle deliydik işte.
"Yarın okulda konuşacağım Suat' la." Yasemin bana sen salaksın der gibi bakış attı. Ben de ona ne var der gibi baktım.
"Gerçekten de okulda konuşacak kadar salak olamazsın. Yolda konuştuğumuz duyulmuş okuldaki nasıl duyulmasın."
"Doğru. İyi ki senin gibi akıllı bir arkadaşım var Yasemin. Sen olmasan ben ne yapardım?" Yalakalık olsun diye beline sarılıp omuzuna başımı koydum.
"Benim gibi arkadaşı arayan bulamaz kızım. Kıymetimi bil."
"Benden başka kimsenin arkadaşı olma. Tamam mı?"
"Tamam."
"Sende olma falan desene Yasemin ya."
"Sende olma."
"Tamam." Bir kaç dakika öyle mal mal yattık. Telefonuma gelen bildirim ile cebimden telefonu çıkarttım. Cebimde telefon ile yatarken kıracaktım bir gün. Gelen bildirime bakınca Mustafa'dan olduğunu gördüm. Suat ile buluştukları aklıma gelince ya söylediyse korkusuyla telefonu Yasemin'in kucağına attım. Yasemin şaşkın suratı ile bir bana bir telefona baktı.
Gökalp_emr: Kim olduğunu biliyorum galiba
Şimdi ettim ağzına Suat efendi. Sen daha Buket'i tanımadın.
Mesajı gören Yasemin ⬇️⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
