Son günlerde o kadar mutlu ve mesuttum ki anlatamam. Mustafa'yla konuşuyorduk. Benim kim olduğumu merak ediyordu. Şimdi planın üçüncü evresine geçme zamanı. Hemen dün Mustafa'yla konuştuktan sonra yazdığım kağıdı çıkardım.
Plan aşamaları;
1- Mesajlaşmaya başla ✔️
2- Muhabbeti ilerlet ✔️
3- Yavaş yavaş okuldaki kızlardan söz et
4- Kendini fark ettir
5- Yüz yüze muhabbeti arttır
6- Bunları yaparken kendini çok iyi koru ajan
7-Bilmiyorum boş ver (ilk önce buraya kadar gel sonrasını Yasemin düşünür ;) )
Şahane. Güzel başladım sanırım. Bunun şerefine sınıfa bir konser vereyim. Bunun için önce kapının yanındaki Aslı'ya sesdim.
"Aslı bacım şu kapıyı kapatsana bir."
"Niye?"
"Yav sen bir kapat."
Aslı kapıyı kapatınca sıranın üstüne çıkıp sınıfa seslendim.
" Arkadaşlar şimdi ben şarkı söyleyeceğim. Sizde eşlik edin olur mu?" Saçmalamayın. Sınıftan tabiki de olumsuz bir cevap almadım.
"Buket yapma etme n'olursun. "
"Aynen ben kulaklarımı seviyorum."
"En son söylediğinde iki gün kulağım çınladı."
Pes peşe gelen tezahürat ile gaza gelip aklıma ilk gelen şarkıyı söylemeye başladım.
"Son ki üç dört. Bir ben yaşıyorum sensizliğin zorluğunu. Birşey duydun mu? Fark ettin mi yokluğumu yar? Aşk mı lazım dert mi lazım ? Söyle sevdiğim bize ne lazım? "
Sınıfa şöyle bir göz atınca çoğu kişinin çıktığını gördüm. Bağıra çağıra söylemesem de yinede sesim kötüydü ama bu kimin umrunda. Hemen başka bir şarkıya geçtim.
"Laralara lal lal lal lal la aşık oldum ben.Bugün çok güzel ellerim,sanki biraz kilo verdim,en güzel ses benim sesim,ay resmen bir prensesim, yakın meşaleleri yakın, yedi cihana haber salın,gelinliğimi hazırlayın,beni bir daha sakın aramayın. Laralara lal lal lal lal la çünkü aşık oldum ben."
Kendimi öylesine kaybettim ki. En son gözlerimi kapatıp başıma havaya kaldırmıştım. İndirdiğim zaman,işte o zaman, keşke indirmeseydim dedim. Çünkü Mustafa ve Egemen karşındaydı. Mustafa'yla göz göze gelince öyle şey oldum ki şey işte. Ne olduğunu bende anlamadım boş verin.
"Şey aaa şey. Nasılsınız?"dedim. Ortam o kadar garipti ki anlatılmaz yaşanır. Hemen sıradan indim.
"Biz yanlış bir zamanda geldik sanırım." Olur mu öyle şey Egemen çok doğru bir zamanda geldiniz. Allah'ım yaa.
"Yok ya biz öyle sınıfta kimse olmayınca eğlenelim dedik. Siz niye geldiniz ki?" Yasemin seni çok seviyorum.
"Geçen gün konuştuk ya bizim Mustafa'nın anonimi arıyoruz. Şöyle kafadan biraz çatlak. " Aman Yarabbi. Şu an çatlak konumunda olan ben miyim? Herkes bakışları bana çevirdiğine göre durumu toparlamam lazım.
"Aman canım belki de mesajlarda rol yapıyor. Yanlış yönlendirmek için. Sizde kalkmış koskocaman okulda çaylak anonim arıyorsunuz." Mantıklı bence ya. İnşallah yutarlar.
"Mantıklı aslında. " Mıstıfa'm sen hep konuş ben hep dinlerim. Beni mantıklı buldu. Şu an ortam müsait olsa baygın baygın Mustafa bakardım. Kahretsin böyle işi.
"Anlamadım?" Cool böyle mi olunuyordu? Dikkat çekerim umarım.
"Biraz önce söylediğin şeyi diyorum mantıklı. Belki olduğundan daha çatlak ve mesajlarda sakin oluyor." Eee yuh artık ya. Mesajlarda bıraktığın izlenim bu mu? Kalbim çıt, göz yaşım pıt.
"Sen daha iyi bilirsin tabi. Sonuçta mesajlaşan sensin." Güzel kıvırdım ama şimdi.
"Tabi ben daha iyi bilirim. Hadi gidelim Ego. " A aaahh Mustafa sana hiç yakışmadı. İnsan bir görüşürüz der ki bir daha görüşelim. Ne kabasın cık cık cık.
"Kusuruna bakma. Bulamıyor. Bulamadıkca sinirleniyor garip. Ona da yazık." Egemen'e garip garip baktım. Oda çok durmadan sınıftan çıktı. Yasemin ile göz göze geldik.
"Ne oldu şimdi? " Sırayı gösterip tekrar konuştum." Ben en son orda şarkı söylüyorum. " Dehşete düşmüş bir şekilde yasemin'e tekrar baktım.
" Çatlak birini aradıklarını söylediler. Bu durumdan sonra kesin senden şüphelenecek. Hem de aşık oldum ben diye bas bas bağırıyordun. Bundan sonra Allah aşkına iyi rol yap. Ancak öyle biraz şüpheleri üstünden çekersin." Olayın şokunu daha yeni üzerinden atmış ve Yasemin'in dedikleriyle beynimde bir şey çın etmişti.
"Aman Allah'ım! Ben şimdi ne yapacağım? Nasıl yapacağım? Ne diyeceğim? Ben neredeyim? Ben kimim?"
" Lütfen saçmalama! Bak sen olduğunu anlasaydı gitmezdi değil mi? Sonuçta seni arıyor. Sakinleş yoksa böyle daha çok yakayı ele vereceksin. Sakinleş, sakin-"
Yasemin'in cümlesini yarıda kesen açılan kapı oldu. Kafamı çevirmek istemiyordum kapıya doğru. Ya Mustafa tekrar geldiyse, ya bütün konuştuklarımızı duyduysa. Yakalanma korkusu bana hiç iyi gelmiyor.
Buket ile Mustafa'yı aynı karede paylaşmakta varmış.⬇️⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu gifi görünce aklıma gelen sahne buydu. Umarım beğenmişsinizdir.)
