Pov: Michael
Ik word wakker en alle herinneringen komen terug. Calum hood , luke hemmings , ashton irwin , adam , de gijzeling , ik weet zelfs weer hoe ik hier terecht ben gekomen en dat ik in een band zit. Ik was dol op de herinneringen aan op het podium te staan. Ik was dol Gelukkig eindelijk snapte ik waarom calum moest huilen en wat esmee is overkomen. Er komt een zuster de kamer in gelopen die de gordijnen opent. Een felle straal zonlicht vult de kamer. Mevrouw weet u waar mijn mobiel is vraag ik de zuster.
Zodra ik mijn mobiel heb bel ik esmee. HEY MICHAEL hoor ik aan de andere kant van de lijn. ESMEE IK WEET ALLES WEER En IK HOU ZOVEEL VAN JE. ECHTWAAR weet je alles weer ? Vroeg ze. Ja ja alles ik weet zelfs nog dat je toen ik in het ziekenhuis belande door dat auto ongeluk en jou leerde kennen jij mij die prachtige armbandjes gaf die ik en de rest van de band nooit meer af zullen doen. Zei ik met vreugde tranen. Aan de andere kant van de lijn hoorde ik haar snikken ik hou van je fluisterde ze. Ik ook van jou en ik wil je zo snel mogelijk weer zien. Na even kletsen hingen we bijde tegelijk op. Rond 1 uur hootde ik calum en luke op de gang. Luke kwam op krukken mijn kamer in en kwam naar me toe en zei maat laat me niet zo schrikken en blijf vanacht gewoon in je bed liggen. Is goed luke zei ik. Op dat moment fronste luke zijn wenkbrauwen. Zei je net luke ? Weet je weer wie ik ben ? Op dat moment kwam ook calum de kamer in die net nog met een zuster prate. Hey maat zei hij met een beteuterde stem. Hey maat zei ik zo vrolijk als ik maar kon. Ik vond het geweldig om te zien hoe calum en luke elkaar vragend aan keken. Je kent ons weer vroeg calum. JA ZEKER zei ik volmondig ik ben weer helemaal de oude. Op dat moment zag ik langzaam bij calum en luke een glimlach op komen zetten. Zo hebben we weer even wat bij gepraat. Ik was zo gelukkig dat iedereen redelijk oke was en ik iedereen straks als ik eindelijk het ziekenhuis mag verlaten in mijn armen kan sluiten. Vooral esmee. Zij heeft de laatste weken zoveel meegemaakt misschien nog wel erger dan wij meegemaakt hebben.
POV: calum
De volgende ochtend reed ik met de moeder van esmee naar het ziekenhuis om ashton op te komen halen. Hij was eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis. Esmee haar moeder verliet als eerste de lift. Zij ging esmee bezoeken. Ik ging naar ashton zijn kamer. Hij had zijn gewone kleding al aangetrokken en stond al klaar om te gaan. Zijn ene hand nog ik het gips en boven zijn sjurt stak nog wat verband uit voor zijn borst. Lopen ging nog langzaam maar hij kon het wel zelf zonder hulp. Hij wilde esmee nog bezoeken. Eenmaal bij haar kamer zagen we esmee haar moeder op de gang huilen. Wat is er mevrouw vroeg Ashton. Een e..een van de 4 overledenen v.a..nn de be.nde is esmee haar vader. Kwam er snikend uit. Ik we.hee.et dat .he..t een slechte ma..n was maar toch.
Ashton en ik keken elkaar geschokt aan. Man dit is moeilijk , aan de ene kant ben ik blij dat we niet meer bang hoeven te zijn voor hem. Maarja het blijft esmee haar vader.
We lopen haar kamer in zonder te weten of zij het al weet. Ik kijk en zie esmee vredig slapen. Ashton pakt er meteen een stoel bij want hij werd wat duizelig. Ik loop naar esmee en veeg wat haren voor haar gezicht opzij. Ik heb echt medelijden met haar. En ineens roept Ashton GAST WAT DOE JE !! Ik schrik en besef dan pas dat ik met mijn lippen bijna op die van haar zit en schiet achteruit tegen de muur en neer zak op de grond. WAT DOE IK roep ik terwijl ik langzaam weer overeind kom. Vind jij esmee leuk vroeg ashton. NEE natuurlijk niet ze is Michael ze vriendin en ik vind ze geweldig bij elkaar passen. Met angst dat het nog een keer gebeurt ga ik naast ashton achter haar bed zitten. Ik kijk naar de vloer en denk na over wat ik net bijna gedaan had. Dankje ash fluister ik. Wat zei je calum vroeg hij. Nou em dankjewel dat je mij weer ff op de wereld hielp voor ik iets stoms gedaan had. Hij butste met zijn elleboog tegen mijn schouder daar zijn we toch vrienden voor zecht hij. Na even daar zitten lag esmee nogsteeds te slapen. We lieten haar maar lekker uitrusten en gingen weer. Esmee haar moeder kwam net terug uit de wc met rode ogen van het huilen zullen we gaan zei ze terwijl ze de sleutels in haar hand had.
