POV: Michael
Ik hoor gerommel op de trap.
Iedereen gaat klaar staan voor de ontsnappingspoging. Adam en luke staan klaar om de man die binnen komt vast te houden calum heeft een ijzeren buis van de muur getrokken toestraks en houd hem stevig beet om een harde klap te kunnen geven en ik geef de man allereerst een vuist in zijn gezicht. We nemen geen risico's.
Ashton staat bij de deur om die meteen open te houden dat we weg kunnen. Oke daar komt hij iedereen staat klaar. De deur gaat open en ik wil de blonde man een groote dreun geven maar meteen zie ik esmee achter hem. Ik duw calum opzij zodat hij niet perongeluk esmee raakt. Maar dat ging mis en ik krijg met volle kracht die buis tegen mijn hand. Ik schreeuw het uit en krijg mee daarna nog een duw van de blonde man waardoor ik op de vloer beland. Ik hoor dat calum uit schrik zijn buis laat vallen en niemand verder gaat met het ondsnapings plan. Esmee rent achter de blonde man vandaan recht op me af en geeft mij een groote knuffel. Oke die pijn komt straks wel en ik knuffel esmee vol terug en ik alle opwinding geef ik haar een kus vol op haar mond. Ik schrik terug maar meteen pakt esmee mijn kin en zoend me.
Dit is het pijnlijkste maar ook echt het mooiste moment van mijn leven. Maar met een grote ruk word esmee van me weg getrokken. De blonde man houd esmee vast bij haar arm en raapt ondertussen de ijzeren buis op en geeft ashton een klap tegen zijn been waardoor hij de deur los laat en die dicht valt. Dat was onze ondsnaping dan dacht ik bij me zelf. Maarja niemand had er op gerekend dat ze ook esmee zouden ontvoeren.
Ik sta op en hou mijn pijnlijke hand vast. Esmee verzet zig een beetje tegen de blonde man en raargenoeg laat hij haar gewoon meteen los.
Dus jullie wilde ontsnappen riep de blonde man. Hij hield de ijzeren buis in de aanslag waardoor niemand maar een beweging durfde te maken of iets te zeggen. TEGEN DE MUUR riep hij zo hard dat mijn oren er van gingen suizen. En met volle snelheid rende iedereen naar de muur behalve esmee. Zij stond maar naast de man met haar hoofd naar de vloer gebogen. Zo esmee dus dat is je vriendje riep hij. En hij liep op mij af. Hij kwam heel dichtbij en fluisterde als je maar iets probeert met mijn dochter ben je er geweest hoor je me en duwde de buis tegen mijn rug. JOUW DOCHTER floepte er bij mij uit. En ik kreeg met volle kracht die buis tegen mijn al pijnlijke hand. Ik zakte in elkaar. Ik zag dat Esmee naar me toe wilde rennen maar werd tegengehouden door blijkbaar haar vader. Spande esmee samen met haar vader of zo? Kan ik haar nog wel vertrouwen ging allemaal door mijn hoofd. Haar vader duwde esmee naar de deur en opende hem. Esmee werd ruw de trap op geduwd. En de deur viel weer dicht. Ondertussen lag ik nog te kramperen van de pijn.
