POV Michael
Het is inmiddels al een paar weken geleden dat het ongeluk gebeurd is. Inmiddels kan ik weer alles wat ik voorheen ook kon. Vandaag mogen de hechtingen er uit. Samen met ashton loop ik het ziekenhuis in. Na dat de hechtingen er uit zijn besloten we bij een dorps restourantje wat te drinken. In m ooghoek zie ik ineens iets bekends. Ashton is dat daar buiten niet esmee ? Ja da klopt dat is ze zei ashton. Ik ben zo terug en laat ashton verward achter. Ik storm naar buiten en ren naar esmee. Hey roep ik hijgend. Hey giegeld ze. Wil je binnen met mij en ash wat drinken vraag ik haar. Oke zei ze mijn geluk kon niet op ze zag er zo prachtig uit en haar karakter was zo schattig en lief. Dit had ik nog nooit bij iemand gevoeld. En ik ken haar eigenlijk alleen van het ziekenhuis.
POV esmee
Ineens werd ik mee het restaurant in gesleept. Hey ash zei ik. Michael kon zijn ogen niet van me afhouden eigenlijk best lief. Is er iets vroeg ik Michael die nogsteeds naar mij staarde. He wat wat zij je zei hij en vreef zijn hand lacherig achter zijn hoofd. Of er iets was. O e nee hoor en hij bukte met zijn hoofd naar zijn chocolademelk. Eigenlijk was ik onderweg om boodschappen te doen voor mijn moeder maar dit zal ze wel begrijpen. Michael ashton en ik wisselen nog onze nummers uit ook krijg ik de nummers van luke en calum en na 2 uur gezellig kletsen zij ik dat ik toch echt naar huis moest. Ashton stond op en gaf me nog een knuffel. Daarna stond ook Michael op. Ik kam je ook naar huis brengen dan zie ik ook meteen waar je woont zei Michael.
Ik zag dat Michael ashton aan keek.
Em oke dan zei ik. Ik stapte bij Michael in de auto. Hier rechts en dan linksaf. Zet me hier maar af. Waar woon je dan zij Michael. Em ja ik woon hier achter maar het is beter als je me hier gewoon af zet omdat mijn vader tja nogal moeilijk doet over jongens. Ik zag Michael wat treurig kijken. Ik snap echt dat hij mijn huis wil zien. maar ja wat moest ik dan. Ik kon niet aan komen van hey Michael ik woon niet hier maar in een achterbuurt in een huis dat vol graffiti zit en vol met gaten in het dak door rot hout en waar bijna alles kapot is.
Ik wil niet dat hij denkt dat ik een meisje van de achterbuurt ben.
Ik stap uit en zwaai nog even. Als ze eenmaal uit zicht zijn loop ik maar richting mijn eigen woonwijkje.
