Pov:esmee
Het is 4 uur in de ochtend. Ik pak wat spulletjes eten kleding drinken en een foto van de band en stop ze in me rugzak. Ik loop naar Michael die vredig ligt te slapen. Ik zal je missen fluister ik in zijn oor en geef hem een kus op zijn voorhoofd. Daarna leg ik een briefje op zijn nachtkastje op zijn telefoon. En zo stil mogelijk loop ik de deur uit.
POV: Michael
Ik word wakker en zie geen esmee. Ik kijk er niet erg van op want ze is wel eens vaker zo vroeg weg. Ik pak zoals altijd mijn mobiel van het nachtkastje om mijn Twitter te bekijken maar nu voelde ik een papiertje op mijn mobiel. Ik begin het rustig te lezen. Lieve Michael omdat ik van je hou en je wil beschermen ben ik vertrokken. Doe mij een plezier en bouw een nieuw leven op zonder mij. Dat us veiliger voor jou en voor de band. Ik trek alleen onhel aan en breng jullie allemaal onnodig in gevaar. Ik hou van je tot ziens ♥.
Ik zit rechtop in mijn bed en pak meteen mijn mobiel. Ik bel esmee maar merk dan dat naast me in bed haar mobiel begint te rinkelen. Ik stap uit bed en begin bellend naar de band op en neer te lopen. ... hey luke kom onmiddellijk hier naar toe met de rest het is erg belangrijk.
Een half uurtje later staan ze voor de deur. Jongens lees dit.
Shit he zegt luke. We moeten haar vinden waar kan ze heen zijn gegaan. Misschien kunnen we haar mobiel lokaliseren. Dat word hem niet jongens en ik laat haar mobiel zien. In de middag hebben we overal posters gehangen en de politie gebeld. Na 24 uur mogen ze haar vermising pas online zetten.
POV:esmee
Het is inmiddels 3 dagen verder. Ik heb me aan moeten sluiten bij de bende van mijn vader die wel een stuk kleiner is dan die was. Als ik me niet aansloot zouden ze alsnog de band iets aandoen. Vandaag moet ik een bank beroven. Ik loop de bank in en loop richting het pinautomaat.
Daar plaats ik een mini dinamiet staafje en breng die tot ontploffing. Een harde knal en ik grijp zoveel als ik kan en stop het in de zak. Ik ren naar buiten stap in de auto en ze rijden aan. Zodra we weer bij de basis zijn zet ik mijn masker weer af.
Zo gaat het als 2 dagen. Dag een kreeg ik mijn eigen pak en masker zodat ik onherkenbaar zou zijn. Dag 2 kreeg ik verdediging lessen van een groot meester in jatten. En vandaag krijg ik vechten. Ik mis Michael elke dag weer het doet pijn in mijn hart. Ik zou willen dat ik kon stoppen met dit alles en een gewoon leven kon leiden maar dat is mij niet gegund. In ben dochter van een crimineel en ben gedoemd er zelf ook een te moeten zijn.
