POV esmee:
Het is nu inmiddels kwart voor 7.
Ik loop richting de ingang bij de bioscoop waar we op elkaar zouden wachten. Na even wachten zie ik dat het al 7 uur is hij zal me toch niet laten zitten? Vroeg ik me af . Ik kijk na even weer op me horloge al kwart over 7. Ik besluit Michael te bellen. Voicemail. Weer bel ik hem. Nogsteeds geen antwoord. Ik besluit Ashton te bellen maar die neemt ook al niet op. De moed zakt nu echt in mijn schoenen. Dan calum maar hij weet vast wel waar Michael uithangt. Maar ook bij calum en bij luke krijg ik de Voicemail. Zouden ze dit afgesproken hebben of zo. Zoude ze mij in de maling nemen. Ik loop ondertussen in de regen richting het bushokje. Inmiddels als ik in de bus zit word ik gebeld. Ik kijk op me telefoon luke snel neem ik op. Het enige wat ik hoorde was esme en toen werd er weer opgehangen. Op de achtergrond hoorde ik ook iers anders het leek wel gejammer van een dier. Ik bel terug maar krijg de Voicemail. Zouden ze me nou echt gewoon in de maling nemen als ik ze morgen zie zal ik ze is zeggen dat dit niet grappig was. Ik stap uit de bus maar inplaats dat ik naar huis ga ga ik naar het huis van Michael. Ik zie geen auto staan en alleen het licht in de gang is aan. Ik bel aan maar zoals ik al verwachte deed er niemand open. Ik loop doorweekt richting huis. Ondertussen probeer ik nog een parkeer calum en ashton te bellen.
Tevergeefs. Ik loop naar binnen hang me jas aan de kapstok en loop naar de badkamer. Na een lekkere warme douche loop ik naar boven en ga naar bed. Ik kan maar niet slapen. Ik kijk op me wekker en zie dat het al kwart voor 11 is. Nu zullen de jongens toch wel thuis zijn ik ben toch wel bezorgd. Ik kleed me aan en probeer niemand in huis wakker te maken. Inmiddels is het al droog buiten. Ik pak mijn fiets uit de voortuin veeg het zadel wat af wat eigenlijk geen nut heeft en fiets naar het huis van luke. Ik bel aan maar niemand doet open. Zou er echt iets zijn ? Ik zet me fiets bij de voordeur en loop achterom de port is open. Krakend open ik de poort en loop door de wild vewoekerde achtertuin. Ik kijk door het raam naar ik zie niks het is pikkedonker. Ik ging op het trapje van luke zijn achterdeur zitten en ging alles even op een rijtje zetten. Het kan nooit dat alle jongens tegelijk toevallig niet opnemen en thuis zijn het kunnen maar 2 dingen zijn of ze nemen mij in de maling of er is iets gebeurt. Maar als ze me in de maling nemen zouden ze het nooit zo lang laten doorgaan. En luke zou dan wel gewoon in dat telefoon gesprek zijn zin hebben afgemaakt.
Maar nu wat zou er gebeurt kunnen zijn en waar zijn ze nu ?
Ik stap van de trap af en pak bij de voordeur weer mijn fiets. Ik wil aanfietsen maar plots word ik gebeld ik pak mijn telefoon en zie ashton in me telefoon staan snel neem ik op. Ik hoor Hallo maar ik weet zeker dat dat niet ashton is.
