Een dag later
POV esmee
Een dag geleden is nu het ongeluk gebeurt en het staat nu al in de kranten. Ik ga zometeen Michael bezoeken in het ziekenhuis. Omdat ik bij het ongeluk was en heb geholpen werd ik door de ouders van Michael uitgenodigd om hem mee te bezoeken. Ook die mevrouw van rond de 40 gaat mee. Aangekomen bij het ziekenhuis staan 3 mensen buiten op me te wachten. Daar staat de mevrouw van gisteren en die andere 2 zullen vast Michael zijn ouders zijn. Ik loop in hun richting en word meteen door de man geknuffeld. Dankjewel voor het redden van mijn zoon zij hij. Nou echt redden zou ik het zelf niet echt noemen dacht ik in mezelf. Toen begroete de moeder van Michael me. Ze vertelde dat ik volgens de dokters goed gehandeld had en dat als ik zijn hoofd niet verboden had hij veel bloed zou zijn verloren. We liepen het ziekenhuis binnen naar een wachtkamer. Enkele minuten later mogen we naar binnen. Ik leg het boeket wat ik meegenomen heb op een wit nachtkastje naast het bed.
Hij zag er toegetakeld uit. Hij had een verband om ze hoofd heen zijn lip was gehecht. Hij lag erg rustig te slapen. De moeder van Michael ging op het bed zitten en aaide door zijn haar. De mevrouw die ook bij het ongeluk was ging na een half uurtje naar huis. Ook de ouders van Michael gingen ze konden hun zoon er zo niet langer bij zien liggen.
Ik bleef nog even zitten. Daarna wilde ik ook gaan maar ineens werd Michael wakker. Hij opende zijn ogen en keek in het rond. Meteen kwam er een zuster aan gelopen. Wat is er gebeurt vroeg Michael met een kraakstem. U bent aangereden door een auto en heegt anderhalve dag geslapen zecht de zuster. Hoe gaat het zeg ik zacht. Maar zijn antwoord kon ik niet echt verstaan. Ik besloot hem even tot rust te laten komen en ging tenslotte ook naar huis
POV Michael
Ik was op de fiets onderweg naar ashton om te gaan game. Bij het stoplicht ging het licht op groen en wilde aanfietsen ineens zie ik een zwarte auto op me afkomen. Ik knal met me hoofd ergens tegenaan en zie nog voor een paarseconde de lucht. Langzaam word alles waziger. Het laatste wat ik zag was een schaduw van een meisje. Ik hoorde nog geschreeuw en mensen praten maar ik kon niet meer horen wat ze zijden daarna viel ik totaal weg. Plots word ik wakker blijkbaar in het ziekenhuis. Alles was wit en ik kon nauwelijks mijn ogen open, ik had barstende koppijn en alles doet zeer.
Er komt een mevrouw naar me toe gelopen die met vertelde dat ik een ongeluk heb gehad. Toen herinnerde ik me alles weer. Iemand vroeg hoe het met me ging die stem kende ik niet. Ik wilde zeggen dat het wel oke ging maar me stem werkte niet mee.
Langzaam viel ik weer in slaap.
De volgende ochtend stonde luke ashton en calum aan me bed. Hey dude hoorde ik luke zeggen. Hey hoe gaat het met je vroeg ashton. Ik probeerde een beetje rechtop te gaan zitten maar dat lukte niet echt. Calum pakte mijn kussen en zette hem recht dat ik kon gaan zitten. Gaat wel zij ik. En met jullie ?
Zo ze gangetje zij calum. Luke kijkt om en er komt een meisje binnen gelopen. Hey zecht ze zachtjes. Dat is de stem van gisteren dacht ik meteen. Hey zij luke, daarnaa groete ook calum en ashyon haar. Ze liep naar me toe en legde een zakje op me bed. Dit is voor jullie zij ze. Ik opende het zakje en er zaten 4 leren armbanden in. E dankjewel zij ik zacht. Het is voor de hele band zij ze ik wist wie je was en dacht misschien is dit wel leuk voor jullie. Wie ben je trouwens onderbrak ik haar. O sorry ik ben esmee aangenaam en ze stak bibberend hasr hand uit. Ik schude haar de hand. Ik heb je geloof ik nog nooit eerder gezien zij calum die ondertussen een stoel pakte om op te gaan zitten. Dat kan kloppen zij ze ik was gisteren bij het ongeluk en bood hulp. Gaat het al wat beter met je vroeg ze. Ja zij ik me hoofdpijn is al een stuk minder dan gisteren. Na een half uurtje kletsen stond ze op. Ik moet nu echt gaan ik wens je nog veel beterschap. Ze pakte haar tas en wilde weg lopen. Wacht riep ik. Zie ik je nog een keer? Misschien wel zij ze en liep weg
