part 33

73 6 2
                                    

POV: Michael clifford

Er zijn ondertussen een paar dagen verstreken.  Ik mag vandaag eindelijk naar huis. Ik sta op en zie luke en calum in de deur opening staan.  Luke kan gelukkig weer lopen.  Zijn gips is er gisteren af gegaan.  Mijn gips om mijn hand mag ik volgende week pas af en de hechtingen gaan er over 3 weken pas uit. Maar eerst wil ik naar esmee. Luke tilt mijn tas met kleding ik mag zelf nog niet tillen. Eenmaal voor esmee haar kamer sta ik te rillen van opwinding.  Cal luke mag ik onder 4 ogen ff naas esmee ik wil graag wat privacy.  Ik loop haar kamer in en pak haar hand.  Hey schoonheid fluister ik in haar oor. Langzaam word ze wakker.  Hey prinsesje van me zeg ik. Ik zie dat ze begint te blozen.  Hey fluistert ze met een ochtend stem. Ik pak een stoel en ga naast haar bed zitten.  Het spijt me dat ik er niet was toen je mij nodig had zeg ik zacht. Zeg dat nou niet zegt ze. Jij bent er altijd geweest in mijn hart hielp je mij met alles.  Zonder jou zou ik dit alles nooit gekund hebben. En vloeide een eenzame traan over mijn wang. Is dat echt? Vroeg ik.  JA zei ze volmondig.  En ze legde haar hand op mijn schouder. Toen kwamen luke en calum binnen ah wat cute zeiden ze in koor lachend.  Snel veegde ik mijn traan weg.  Zo hebben we nog even gekletst.  O esmee mag ik vragen waar je armbandjes hebt gekocht zei luke. E bij een klein winkeltje naast de jumbo hoezo?  Zei ze. E niks hoor zei luke en begon te fluiten. Iedereen schoot in de lach.  Eenmaal in de lift had luke een leuk idee om voor esmee ook zo'n armbandje te kopen met als gedachten dat ze een beetje bij de band hoort.  Dus luke ging het armbandje zoeken.  Ik was daar helaas wat te uitgeput voor. 

POV: Esmee

De volgende ochtend stonden luke , calum , ashton en Michael naast mijn bed. Maar niet zomaar.  Ze hadden hun gitaren  drumbox en al bij. Michael gaf mij een doosje met een prachtig 5sos lint er omheen.  Op de bovenkant van het doosje stond het logo. Ik ging langzaam wat overeind zitten.  Ik mocht het pas open maken na het nummer.  Ze hadden speciaal voor mij een nummer gemaakt. ze noemde het too late. Echt de tranen vlogen in mijn ogen tijdens het liedje. Na het nummer kon ik al helemaal niet meer stoppen met huilen van vreugde want wat ik in het cadeautje zag zitten was echt het mooiste cadeau ooit.  Het zelfde bandje als ik ze allemaal in het begin gaf. Michael pakte mijn hand en deed het armbandje om. Het bandje zelf stelde niet veel voor maar de gedachte die er achter zat was echt geweldig. Echt het mooiste cadeau wat ik me maar kon wensen.

En jullie zijn de beste vrienden die ik me maar kan wensen.

5sos friendshipWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu