part 42

27 1 0
                                    

POV:esmee
Het is nu ondertussen 2 uur snachts en iedereen staat op ze plaats. Bij de ingang staan 2 team leden en boven op het dak staan 2 manen klaar met een helikopter. Bradly en ze band slapen nu op verdieping 72 van de 103 verdiepingen. Ik ga zo naar binnen net johan. En roelf was al binnen de beveiliging van hun hotel kamer aan het uitschakelen. De bewakers van de vamps waren al uitgeschakeld. We hoefde alleen onherkenbaar naar binnen te gaan en de andere band leden proberen in slaap te houden met doekjes op hun monden met iets gemisch er op. Daar gingen we dan. Ik vond het echt super eng. We lopen de hotel kamer in en lopen stil naar de slaap kamers. Daar ligt bradly heerlijk rustig te slapen. Johan wenkt wesel dat hij ook binnen kan komen roelf ik en wesel houden doeken voor de monden van de andere band leden en johan neemt bradly ook met doek voor ze mond bewusteloos mee. Zodra hij de kamer uit is volgen wij. Ineens word ik in de donkere gang van het hotel bij me arm gepakt. Ze waren een bewaker vergeten. Hij houd mij stevig in zijn greep en waarschuwt andere bewakers van de andere verdiepingen. Roelf en wesel slqqn op de vlucht en ondertussen word ik door een andere bewaker vast gebonden. Na 2 minuten hoor ik de helikopter die klaar stond vertrekken. Na 5 minuten is het weer rustig in het hotel en de politie en ambulance, s zijn al ter plaatse. Ik zie 2 ambulance broeders de kamer van de band in gaan. Waarschijnlijk om ze weer bij bewustzijn te brengen. Ik word ondertussen afgevoerd naar het politiebureau.

POV:Michel
Het is 5 uur sochtends en mijn telefoon gaat af. Ik stap slaperig uit bed en loop naar de huis telefoon. Ineens heb ik het politiebureau aan de telefoon.
We hebben het meisje esmee van uw flyers en telefoontjes gevonden. Wilt u deze kant in komen om vast te stellen dat zei dit is. En er word opgehangen. Zou het echt zou het echt esmee zijn. Ik trek mijn kleding aan en stap in de auto. Eenmaal aangekomen moet ik in de wachtkamer wachten. Daar zie ik iemand geboeid langskomen die wel erg op esmee leek. Alleen ze heeft pik zwart lang haar en ermee had daar nog blauw tussen zitten en had wat korter haar. Haar zwarte kleding was verslonst en zaten allemaal scheuren in. Ineens werd ik door een agent binnen geroepen. Ik loop de kamer in en zie aan een klein tafeltje dat meisje zitten. Ik kijk goed en denk dit kan niet esmee zijn zo herinner ik me haar niet. Ze kijkt op naar mij om te kijken wie de kamer in komt. Zodra ze dat zag kijkt ze weer weg naar beneden en laat haar schouders verslagen zakken . In die 2 seconden dat ik haar gezicht zag wist ik meteen dat dit toch echt esmee is. Wat hebben ze met haar gedaan denk ik op dat moment. Ik ga aan de andere kant van het tafeltje zitten. De politieagent staat naast de tafel en stelt esmee vragen maar ze zegt geen woord en blijft naar beneden kijken. Tussen haar zwarte haren zie ik geloof ik een traan. Ik wist niet zeker of ik het goed zag. Toen vroeg de agent mij even mee te lopen. Ik sta op en loop mee. Hij vertelde dat ze is gevonden toen ze mee hielp Bradley te ontvoeren. Zei is de enige die toen opgepakt is. De bende bestond uit 8 of 9 personen. Ik wist al meteen welke bende. Hij vroeg of ik met esmee wilde proberen te praten terwijl zij achter het verborgen glas mee keken. Ik loop weer de kamer in en ga weer zitten. Esmee ? Ze kijkt een klein beetje op maar niet genoeg dat ik haar ogen kan zien. Esmee zeg iets tegen me. Haar mond ging open ze twijfelde of ze iets moest zeggen en toen ging haar mond weer haperend dicht. Kom op esmee al zeg je alleen maar hey of ga weg ik wil je stem horen. Ze kijkt helemaal op en tussen haar zwarte haar wat half voor haar gezicht hangt valt het me op dat ze een lidteken van een diepe snee net onder haar oog heeft en haar ogen rood zijn van het huilen. Oke zegt ze met een zwake stem. Haar stem klonk nogsteeds zo beeldschoon zoals die was. Het spijt me .... ik w..ilde je..........b..e zei ze en keek weer naar beneden. Wat wilde je ?
Ik wilde je beschermen en ze keer weg om nog meer tranen te verbergen. Toen keek ze weer op. Ik heb alleen gefaald. Dat heb je niet esmee. En ik voel me alleen veilig als jij bij me in de buurt bent. Zelfs al lopen er nu 8 bewakers met me mee de hele dag door dan voel ik me nog niet veilig als jij niet in me buurt bent want ik wil ook dat jij veilig bent. Ik sta op en hurk naast haar stoel en til haar hoofd naar mij toe. Beloof me dat je bij me blijft.
Ze knikt en laat haar hoofd op me schouder zakken als een soort knuffel. Ze kon niet echt knuffelen omdat ze met haar handen geboeid aan de tafel zat.
Om esmee vrij te krijgen moest iemand 7000 Euro voor haar betalen en dat had ik graag voor haar over. Nadat ze esmee nog ondervraagd hebben mocht ze met mij mee. Ondertussen werd ik opgebeld door de leiding van de bewaking dat ik er nooit meer zomaar vandoor mocht gaan zonder toestemming en dat dat levens gevaarlijk kon zijn. Toen esmee de kamer uit kwam mocht ze met me mee naar huis. Voor het politiebureau stonde weer 3 bewakers. Ze liepen met mij mee naar de auto en er viel doodse stilte. Met die bewakers in de buurt weet ik al zeker dat emsee geen woord durft te zeggen.

5sos friendshipWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu