"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Bu tür hikayeler çok okudum ve dedimki bende yazam. Ve yazıyom.
Neyse hikayeye geçelim.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar.
.......
"Oyun mu oynuyorsunuz?"
Yine her zamanki gibi gözlerimi yeni güne açtım. Açmaz olaydım. Biraz yataktan oyalanıp banyoya girdim. Aynaya baktığımda bildiğim duaları okumaya başladım. Lan çarpıldım mı be? Bu ne çirkinlik Allah aşkına. Gözlerimin altı hep şişmiş ve morarmış gibiydi. Aman boşver. Elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım. Perdeleri açıp dışarıya baktım. Hava güzeldi. Dolabımın karşısına geçip seçtiklerimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonumu alıp aşağı indim. Mutfağa ilerleyip kahvaltıyı hazırladım. Aç olmadığım için evden çıktım. Bugün cumartesiydi. Yani okul yok.
Ay kız ben size kendimi tanıştırmadım. Kusura bakmayınız lütfen. Rica ederiyorum. Her neyse boş yaptım.
Ben Lara. Lara Arslan. 16 yaşında ponçik bir kızım. Ama şimdi sabah çirkinim dedim ama taş gibi kızım. Annemi tanımıyorum. Galiba ben küçükken evden kaçmış. Babam ve ablam Sevim ile kalıyorum. İkisi beni sevmez. Ama şu yönlerini seviyorum. Bu zamana kadar hiç bana el kaldırmadılar ama sevgi de göstermediler. Ama yapacağım bir şey yok. Hayat işte nereden vuracağı belli değil. Telefonum çalınca arayana baktım.
Merhemim...
Yakın arkadaşım Bora'ydı. Merhem dememin sebebi acı çektiğimde yaralarıma merhem olmuştu. Neyse bekletmiyim onu. Kendisi biraz kızgın boğadır.
"Merhemim"
"Lara. Nerdesin?"
"Valla dışarıda geziyorum. Sen?"
"Konum at geliyorum tatlım"diyerek telefonu kapattı. Bende konum attım.
Parka doğru adımlarımı sürdüm. Aradan 15 dakika sonra Bora geldi.
"Naber?"
"Lara?"
"Efendim"
"Lara sen kavga mı ettin?"
"Ne kavgası be?"
"Lara okul seni konuşuyor. Meryem'in kolunu kırmışsın."
"Evet."
"Sebep?"
"Canım istedi."
"Lara kanka ciddi ol"
"Ya of laf attı bana bende dövdüm."
"İyi yapmışsın."
"Tabikide oğlum ne sandın."
"Lara!"
"Öff tamam be. Çırlama kız gibi"
"Pişt güzellik."
"Ne istiyorsun Bora?"
"Hadi gel sallayayım seni?"
"Valla mı?"
"Valla"
"Tamam" diyerek salıncağa bindim. Bora'da arkama geçip beni sallamaya başladı. Bora ile arkadaş olmama bir kez daha şükrettim. O iyi ki vardı. Bende iyi ki varım. Değil mi?
"Kız deli"
"NOLDU?"
"Akşama işin var mı?"
"Neden ki?"
"Biraz yaramazlık yapalım."
"Olmaz Bora. "
"Neden? Ya kızım iki dakika gidip yüzeceğiz işte."
"Of bakarız"
"Tamam. Ay durdur beni." dediğimde yavaşça salıncağı durdurdu.
"Bora."
"Efendim bebeğim."
"Ben eve gidiyorum."
"Niye?"
"Şimdi o babam olacak adam bana kızmasın. Birde onunla uğraşamam."
"Bak Lara onların yanında mutlu değilsin. Gel benimle kal."
"Olmaz Bora. Lütfen bu konu hakkında konuşmayalım."
"Tamam."
"Görüşürüz merhemim"diyerek ona sarıldım. Oda kollarını belime dolayıp burnunu boynuma gömdü. Ondan ayrılıp eve doğru yürümeye başladım.
Eve gelince montumu asıp salona girdim. İkiside buradaydı. Yine bana nefret ile bakıyorlardı. Ay aman ben bayılıyorum zaten.
"Nerdesin sen?" Bunu diyen tabiki de o baba olacak adamdı. Madem sevmiyorsun ne diye nereye gittiğimi soruyorsun ki? Deli misin yahu? Cehennemin dibindeydim. Tövbe yarabbim.
"Dışarıdaydım."
"Hazırlan."
"Neden?"
"Hastaneden aradılar. Çocuklar karışmış DNA testi yaptıracağız."
"NE!?"
"Duydun."
"Tamam gidelim." Dedim. Ne diye bilirdim ki? Ama bu nasıl oluyor ki? İçimde anlamdıramadığım bir his vardı. Montumu alıp arabaya bindim.
Hastaneye gelince doktorun yanına ilerledik. İçeri girince doktor ve 5 erkek 1 kız vardı.
"Hoşgeldiniz Salih Bey."
"Hoşbulduk"
"Buyrun kan testi yaptıralım."diyerek hepimizden kan testi aldı.
Gözüm kıza takılınca güzel bir kız olduğunu gördüm. Galiba pek makyaj yapmayı sevmiyordu. Sert bir duruşu vardı. Ne yalan söyleyeyim biraz korkutucu görünüyordu. Oğlanlara baktığımda hepsi bana bakıyordu. 2 kişi hariç diğerleri sevgi ve özlemle bakıyordu. Babama baktığımda doktor ile konuşuyordu.
2 saat sonra
Sonunda sonuçlar çıkmıştı. Meraktan catlıyordum. Doktor elindeki kağıda bakıp bize geri döndü.
"Evet bebekler karışmış. Salih Bey Lara hanım sizin kızınız değil. Kevser Hanım sizin kızınız."
What? Ne? Bu imkansız gibi bir şey lan. Babam kıza sarılınca istemsizce kalbim kırılmıştı. Bana bir kere bile sarılmamıştı. Sinirle ayağa kalktım.
