"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Yorumlar neden bu kadar az :( Eskiden sınır koysam bile yorum yapıyordunuz. Artık neden bu kadar az yorumlar var:(
Her neyse.
İyi okumalar.
..........
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Rüya"
Gökhan boş otobanda ilerliyordu. Bomboş otobanda ses yoktu. Araba da mı geçmiyordu? Nasıl buraya gelmişti? Adımlarını hızlandırıp yürümeye devam etti. Biraz ilerledikten sonra yolun ortasında yerde yatan küçük bir beden gördüğünde onun yanına hızlı ilerledi. Neden yerde yatıyor? diye içinde geçirdi.
Yerde yatan bedene daha fazla yaklaşınca kanlar içinde olduğunu görünce adımları duraksadı. Bedenin sahibi kızıydı.
İclal!
Titreyen ayakları daha fazla dayanamayıp dizlerinin üstüne düştü. Elleri İclal'in yanaklarını buldu. Ona çevirdiği anda dünya onun için durmuştu.
Karnında ve kalbinden vurulduğunu görünce onun canı yanmıştı. İclal kesik kesik nefesler alıp veriyordu.
"İclal. Kızım."diyerek İclal'i kucağına çekti.
Hâlâ olayın şokundaydı. Ceketini çıkarıp yarasının üstüne bastırdı.
"Hayır. H-ayır. Beni bırakmayacaksın. Hayır! Buna izin vermem."
"B-baba."
"Söyle kızım. Hiç susma. Konuş benimle. Gözlerini kapatma sakın."
"Baba gitmem gerek."
"HAYIR. BİR YERE GİTMEYECEKSİN. BENİMLE KAL. HAYIR İCLAL BENİMLE KAL. YALVARIRIM. ALLAH'IM. ALLAH'IM ALMA ONU BENDEN. ONU BANA BAĞIŞLA."
"S-seni seviyorum baba."diyerek gözlerini yummuştu.
"Hayır. Hayır. İclal aç gözlerini kızım. Hayır kızım. Olmaz. İCLAL!"
Gökhan kızına daha sıkı sarıldı. Ağzından güçlü bir feryat kopmuştu. Artık kalbi yoktu.
.......
Gökhan hızla gözlerini açtı. Gördüğü rüyadan hâlâ kendine gelmemişti. Hızla yanına baktığında İclal'in ağlayarak ona bakıyordu.
