Selamın aleyküm.
Nasılsınız?
Yorumlarda buluşalım mı?
İyi okumalar.
.........
"Onsuz Kötüyüm"
Lara oturduğu yataktan kalkıp camın önünde durdu. Gözleri bahçede Buğra abisine takıldı. Kafasını eğmiş öylece oturuyordu.
Kendini suçluyordu. Kaza onun yüzünden olmuş, zannediyordu.
İçinde büyük bir vicdan azabı vardı. Şimdi ne yapacaktı? Abisi yıkılmıştı. Toplanır mıydı?
Kapısı açılması ile oraya döndü. Gelen Yunus'tu. Yavaşça ablasının yanına gelip ona sarıldı. Lara da hemen kollarını ona sardı. İkisinin de ağzından küçük bir hıçkırık kaçtı.
"Abla. İclal."
"Özür dilerim. Hepsi benim suçum."
"Senin suçun değil abla."
"Abim artık beni sevmeyecek."
"Hayır abim seni çok sevecek."
"Hayır. Hepsi benim suçum."
..........
Gökhan elinde ki kızının en sevdiği çiçekleri, papatyaları kızının mezarına koyup yanına eğildi.
İlk önce mezar taşını öpüp mezarının yanına oturdu. Kızı gideli 26 gün olmuştu. Ama hâlâ kabullenmiyordu.
"Kızım. İclal'im. Bak ben geldim. B-baban geldi. Sana ö-ölüm yakışmadı. Beni bırakıp gitmen, kabullenemiyorum. Olmuyor İclal'im. Sen yoksun. Annen gibi sende beni bıraktın. Keşke o arabaya binmeseydin. Keşke senin yerinde ben olsaydım. Özür dilerim. Özür dilerim. Ben sana iyi bir baba olamadım. Affet kızım. Affet."
Artık hıçkırırarak ağlıyordu. Eli mezarının başına serdiği tişörte gitti. İclal'in en sevdiği tişörtü. Burnuna götürüp derin bir nefes aldı. İclal kokuyordu.
"Sen beni ayakta durduran tek sebebimdin. Şimdi ben ne yapacağım? Nasıl odana gireceğim? Eve geldiğimde sen olmayacaksın. Senin sesin olmayacak. Gelip bana sarılmayacaksın. Bana artık 'baba' diyemeyeceksin."
Ellerini toprağın üzerine koyup eğildi. Elleri ile toprağı okşadı. Artık kızı yoktu. Artık onun sesini duyamayacaktı. Artık ona sarılamayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM (TAMAMLANDI)
ChickLit"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var. Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu. Bir gün ailesi...