Selamın aleyküm.
Nasılsınız?
Dayanamadım attım yeni bölümü.
Yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar.
.............
"Abi?"
Sabah Yunus'un bağ-anırmasıyla uyandım.
"ABLAAAAAAAA!!!!"
"Ay bağırma başımda be. Bu da kulak canım. Allah Allah."
"Bugün okul yok. Hocalar toplantı yapacakmış."
"Ne güzel işte. Git uyu oğlum ne bağırıyorsun!?"
"Abla."
"Ne abla nee?"
"Bugün misafir gelecekmiş."
"Kim?"
"Bilmiyorum."
"Off tamam git."
"Valla anam kalmazsa alışverişe çıkarız dedi. Abla kulun olayım kalk. Ben alışveriş yapmak istemiyorum."
"Tamam. Çık odadan üstümü değiştireyim."
"Seni seviyorum abla"diyerek odadan çıktı.
Yataktan kalkıp banyoya girdim. İşlerimi halledip çıktım. Üstümü çıkarıp değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağı indiğimde herkes telaş içinde bir sağ bir sola koşuyordu. Lan yoksa kıyamet mi kopuyor?
Bende kendimi koltuklardan birine attım. Yanımda oturan Buğra'ya gülümsedim.
"Nasılsın bakalım küçük?"
"Küçük mü?"
"Evet."
"Ben küçük değilim."
"Tamam bücür."dediğinde göz devirdim. Gözüm sehpanın üstündeki çerçeveye ailecek çekilmiştiler. Ama gözüm birine takıldı. Bunu tanımıyordum.
"Buğra."
"Efendim."
"Bu kim?"diyerek o kişiyi gösterdim. Bedeni kasılınca yanlış bir şey soylediğimi anladım.
"Abim." What? Bunlar kaç kişi?
"Abim?"
"En büyük abimiz. 10 yıl önce İngiltere'ye taşındı. O kız yüzünden."
"Ona da mı kötü davrandı?"
"Hayatı zindan etti ona."
"Anladım."diyerek geriye yaslandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİLEM (TAMAMLANDI)
ChickLit"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var. Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu. Bir gün ailesi...
