"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Bu bölümü Gökhan ve İclal'ime ithaf ediyorum. Sizi seviyoruz...
İyi okumalar.
.........
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Babasının Kızı"
Gökhan şirketinde çıkmış hızla arabasını hastaneye sürdü. Karısı doğuma alınmıştı. Heyecanlıydı. Hemde çok. Kızı oluyordu! Karısı çok sevinecekti. Nihayet hastaneye gelince arabayı park edip hızla arabadan inip koşarak hastaneye girdi.
Danışmana karısının hangi odada olduğunu öğrenip koşarak o odaya doğru ilerledi. Odaya yaklaşınca heyecanı artmaya başladı. İçeriden iki tane suratı asık hemşire çıkınca olduğu yerde durdu. Nolmuştu? Yavaş adımlarla odaya girdiğinde nefesi kesildi. Karısının üstüne beyaz bir çarşaf çekmişlerdi. Odadaki doktor elindeki dosya ile odanın kapısına doğru ilerlemek için hareket etmek istedi ama Gökhan'ı görünce durdu. Ne diyeceğini bilemedi.
"K-karımın neden üzerinde beyaz çarşaf var? Kızım nerede?"
"Gökhan Bey."
"Noldu karıma?"
"Karınızı kurtaramadık. Üzgünüm."
"Ne demek kurtaramadık?"
"Önüne iki tane seçenek sunduk. Ya kendisi kurtulacaktı ya da bebek. O bebeği seçti."
"N-ne?"
"Çok üzgünüm."
"Peki kızım. O nasıl?"
"O iyi. Birazdan size gösteririz. Başınız sağolsun."diyerek odadan çıktı.
Gökhan gözlerinden akan yaşlar karısının yanına ilerledi. Yavaşça çarşafı üzerinden çekti. Bembeyaz yüzü ile karşılaşınca o dakika ölmek istedi. Titreyen elleri karısının yüzünü buldu. Yavaşça eğilip anlından öptü.
"Neden gittin ki? Senin en büyük hayalin anne olmaktı. Neden kızını bıraktın? Onun sana ihtiyacı vardı. Ama sana söz. Kızımıza çok iyi bakacağım. Ona hiç bir şey olmayacak. İyi uykular karım."
(İclal 3 Gökhan 26)
Gökhan elindeki mama ile İclal'in peşinde dolanıyordu. İclal yeni yeni yürüdüğü için yerinde durmuyor bir oyana hir bir buyana dolanıp duruyordu. Sıkıntı ile derin bir nefes verdi.
