"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.........
"Kim mutlu?"
Siz hiç sizi üzen biri için üzüldünüz mü?
Ben üzüldüm.
Telefon konuşmasının ardından hızla hasteneye gelmiştik. Gökhan abim, Yunus ve İclal hariç.
Annem koltuklardan birine oturmuş ağlıyordu babamda onu teselli etmeye çalışıyordu.
Buğra ve Fatih abim ise öylece duvara bakıyordu.
Ben mi?
Bende ameliyat kapısının önünde oturmuş duruyordum.
Aradan yaklaşık 3 saat geçti ama hâlâ bir haber yoktu.
Furkan eve gelirken karşıdan gelen arabayı görmemiş. Direkt tırın altında kalmış. Araba çöpe dönmüş.
Ameliyat kapısı açılınca hızla ayağa kalktık. Doktor kafasındaki bereyi çıkarıp kenardaki çöpe attı. Hepimiz ağzından çıkacak cümleyi bekliyorduk.
"Oğlumun durumu nasıl?"~ Aydın
"Maalesef. Beyin kanaması geçirdi. Ama kanamayı durdurmayı başardık. Elimizden geleni de yaptık. Şimdi yoğun bakıma alacağız. Uyanması kendisi belirleyecek."~ Dokto
"İyi olacak değil mi?"~ Buğra
"Bunu bilemeyiz. Kafasına çok sert bir darbe almış. Bu ciddi bir durum. Şunu söylemek gerekirse zamanında yetişmiş. Yaşaması mucize. Bunu söylemek zor ama her şeye hazırlıklı olun. Geçmiş olsun."diyerek yanımızdan ayrıldı.
Yanımdan hıçkırık sesi gelince oraya döndüm. Fatih abim ağlıyordu. Her ne kadar bana kötü davransa da Furkan'a üzülmüştüm.
Fatih abimin yanına oturup göğsüne sokuldum.
"İyi olacak abi."~ Lara
"İnşallah."~ Fatih
"Ama ağlama. "~ Lara
Her ne kadar ağlama desem ne fayda edecek? Bu Furkan'ı iyileştirmez. Annem fenalaşınca onu muane etmek için götürmüştüler. Ailem dağılıyor muydu? Dağılacak mıydı? Ama ben onları seviyorum.
5 Gün Sonra
Aradan 5 günün geçmesi ile hâlâ bir gelişme yoktu. O orada yoğum bakımdaydı. Buğra abim ile ben hastenede kalıyorduk.
