"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Bundan sonra bir karara vardım. Artık bölümlere sınır koymaycağım. Çünkü sırf sınır geçsin diye "yb, jsksj" gibi yorumlar yapıp sınırın geçmesini isteyenler vardı. Ama gerçekten o kadar saatimi ayırıp yazıyorum. Böyle devam ettiği için sınır koymaycağım. Artık isteyen oy vermeyip veya yorumda yapmayabilir. Size kalmış.
İyi okumalar.
........
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çığlıklar"
Ağlayan İclal'in yanına gidip sarıldım. Çok korkmuş olmalı. Az önce biraz şehri gezip gelmiştik. Ama kapımıza dayanan adamlar ile abimler kavga etmeye başlamıştı. Biz de odada adamların gitmesini bekliyorduk.
İçeriden düşme sesi gelince korku tüm bedenimi sararken İclal'e daha çok sokuldum.
Kapının sertçe açılması ile oraya döndük. Bu kapıya dayanan adamlardan biriydi. Bize sırıtarak yaklaşmaya başlayınca geri geri adım attık.
"Gelin bakalım küçük hanımlar."
"UZAK DUR LAN BİZDEN."diye bağırdım.
Abimler nerede? İclal'in ağlaması adamı sinirlendirmiş olmalı ki sinirle yanımıza gelip İclal'i kolundan tutup kendine çekti.
"BIRAK ONU."diyip adama doğru ilerledim.
Ama o İclal'i alıp odadan çıktı. Bende koşarak arkasından çıktım. İlerlerken İclal'in kolundan tutup kendime çekmeye çalıştım ama adam bayağı kuvvetliydi.
"BIRAK ONU ŞEREFSİZ. ABİ!"
"Abinler şuan uykuda küçük."
"Ne?"dedim şaşkınlıkla.
Kafama yediğim darbe ile yere yığıldım. Göz kapaklarım kapanırken İclal'in çığlıklarını duyuyordum. En son dayanamayıp gözlerimi karanlığa teslim ettim.
.......
Başıma giren ağrıyla gözlerimi açtım. Hareket etmek istedim ama ayak ve kollarımda ki ipler buna engel oluyordu. Etrafa baktığımızda bir odadaydım. Kaçırılmışız!
İclal?
O neredeydi? Başına bir şey mi geldi? Odada da yoktu. Allah'ım ne olur ona bir şey olmuş olmasın.
ABİMLER NEREDE!?
Bu adamlar kim? Sonunda kapı sesi gelince oraya döndüm. Bu adamlardan biri olmalı. Bana doğru yaklaşmaya başlayınca sinir tüm bedenimi ele geçirmişti.
