"Bu hayatta hiç bir beklentim yoktu. Olmayacak da. Ne olabilir ki?"~ Lara
Bir kız. Annesi yıllar önce kaçmış. Babası ve ablası ile kalan bir kız. Tek bir arkadaşı var.
Her ne kadar güçsüz biri olsada hayatta kalıp mücadele ediyordu.
Bir gün ailesi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir sebep söyle"
Şuanda hastenede ameliyathanenin önünde oturuyordum. Yoldan geçen taksiyi durdurup hastaneye gelmiştik. Ama ben daha aileye haber vermedim. Yunus'un çantasından telefonunu aradım. Bulup hemen aramalara girdim. Allah'tan şifresi yoktu. Benim telefonda ailenin numarası yoktu. Gözüme ilk Buğra çarptı. Hızla aradım.
Buğra abim aranıyor....
"Efendim Yunus."
"Buğra."
"Sen kimsin? Kardeşim nerede?"
"Buğra b-ben Lara. Biz hastenedeyiz."
"NE HASTANESİ?NOLDU KARDEŞİME?
"Gelince anlatsam olur mu?"
"Hangi hastane."
".... Hastanesi."
"Tamam"diyerek telefonu kapattı.
Niye kimse bir haber vermiyor, Çıldıracağım ya.
"Lara."diyen Hacer Hanım'ı görünce yutkundum. Nasıl diyeceğim şimdi?
"Lara Yunus'a noldu?"~Aydın Bey
"Biz konuşurken nefesi kesilip bayıldı."~Lara
"İlacı yanında değil miydi?"~Buğra
"Sen yaptın. Senin suçun."~Furkan
"Ne saçmalıyorsun lan!"~Lara
"Kardeşim senin yüzünden bu halde."~ Furkan
"FURKAN!"~ Fatih
"Benim ne suçum var be? Ben niye birine zarar vereyim. Eğer ben yapmış olsaydım hastaneye getirmezdim. Sizi aramazdım. İlk önce düşün." deyip koltuğa oturdum. Doktor çıkınca oturduğum yerden kalkıp yanına ilerledik.
"Yakınları siz misiniz"~doktor
"Evet. Oğlumun durumu nasıl?"~Aydın Bey
"Durumu iyi. Biraz daha geç kalsaydınız kurtaramazdık. Ama ilaçlarını kullanmamış sanırım. Birazdan normal odaya alırlar. 2-3 gün dinlensin ve ilaçlarını eksitmesin. Geçmiş olsun"~ doktor.
"Çok şükür"~ Hacer Hanım
Bende derin bir nefes verdim. Kenardaki koltuğa oturup düşünmeye başladım.
Her şey şaka gibi ama komik değil. Off. İntihar günah olmazsa şuan kendimi atmıştım.
Yunus'u normal odaya almışlardı. Herkes yanındaydı. Ama ben gitmedim. Ben ona 'ablacığım' demiştim. İçimde bir heyecan vardı.
