Only You/Minsung

Secret Love

Yataktan zorla kalktıktan sonra iki ağrı kesici aldım, ardından aldığım ılık duş ile vücudumda ki ağrı biraz da olsa dinmişti.

Yaparken sıkıntı yoktu ama o sevişme bitip dünyaya geri döndüğünde yaşadığın acıyı anlatmaya kelimelerim yetmiyordu. Tabi Minho beyimize giren çıkan olmadığı için sıkıntı yoktu, hadi Jisung demek kolay geliyordu.

"Minho, hadi uyan."

"Beş dakika daha." Mırıldanarak söylediği şeye göz devirdim, zamanı mıydı şu an?

"Bebeğim, hazırlanıp gitmemiz gerekiyor artık." Ucundan açılan gözleri ve kocaman gülüşü ile dirseğinden destek alıp bana döndü.

"Bir daha bebeğim desene." Şu an zamanı mı Minhoo?

"Bak bebeğim JYP bizi bekliyor, zaten adam bize baya bir müsamaha gösterdi. Kalk hadi, duşunu al hazırlan."

"O daha bekler ya gel işte." Kolumdan çekip yatağa bedenimin yarısını düşürdüğünde sinirle ofladım. Onu kırmayıp yatakta düzgünce uzandığımda kolları hemen belimi sarmıştı.

"Kendimi evlenmişiz de balayındaymışız gibi hissediyorum." Ama o böyle tatlı tatlı bakıp güzel sözlerini sıralarsa nasıl dayanabilirim ki.

"Balayımızın erken bitmesini istemiyorsak eğer o kıçını kaldır artık." Gülüşü büyürken bende onun bu saçma hareketlerine gülmeye başlamıştım.

"Ama ben seni öpmek istiyorum."

"Tamam bende seni öpmek istiyorum ama o öpücüğün nereye gideceği belli bence, o yüzden şimdilik hayır." Gülerek cevap vermiş olsam da içimde ona aç olan yanım dönüp öpmemek için tutuyordu kendini. Ama sanırım Minho'nun içi salmıştı bile.

Aniden dudağıma değen dudaklara karşı tepkisizliğimi korumaya çalışsam da Minho'nun dudaklarımı dudakları arasında ezişi içimi gıdıklıyordu. Karşılık vermek istiyordum ama JYP bize karşı iyi bile dayanmıştı.

"Minho bende istiyorum öpmek ama JYP'nin sabrını zorlamayalım daha fazla."

"Bıktım ya ben bizi kısıtlayan bu sistemden." Şu an yükselmesi biraz tuhaf geliyordu.

"Sakin ol şampiyon, yine beraberiz sonuçta. Kalk giyin gidelim o kadar kişi bizim keyfimi bekliyor şu an."

Yine oflayıp hızla kalktığında bu tatlılığın gülmeden edememiştim. Kıyafetlerini giydiği birkaç dakikanın ardından gelip elimden tutup çekmiş ayakkabılarımı da fırlatır gibi önüme atmıştı.

"Bu haşin seme hallerin ne oluyor pardon?" Kendi ayakkabılarını da çekiştire çekiştire giyerken tekrar güldüm bu haline. Bana cevap vermeden kol çantamı uzatıp koluma da girmişti ama hala konuşmamıştı.

"Sevgilim ne oluyor? Çocukluk yapıyorsun, bu halini de her halini sevdiğim gibi seviyorum ama şu an zamanı değil."

Sabahtan beri yapmaktan bıkmadığı şeyi yapıp tekrar offlamıştı.

"Ben bizi ayıran, kısıtlayan bu sistemden gerçekten çok sıkıldım, bıktım anlıyor musun?"

"Ayrı değiliz, bir aradayız ve evet ben de bizi kısıtlayan bu sisteme çok sinirliyim fakat yapacak bir şey yok sevgilim, gideceğiz ve herkesin Lee Know'u ve Han'ı olarak o beklenen şarkının klibini çekeceğiz bitti bu kadar."

Ne kadar sinirlenirsek sinirlenelim yapacak bir şeyimiz yoktu, sadece kendimizi sıktığımızla kalırız.

"Geçecek hepsi, geçmiyorsa da ben geçirteceğim."