Yanındayım {Daddy}

3.Bölüm {İhtiyaç}

*Yorumlarınızı bekliyorum, siz yorum attıkça benim bölüm atasım geliyor. <3 

Begüm'den...

Öğle teneffüsünün zili çaldığında ellerimi çantama götürdüm. Cüzdanımı almak için elimi attığım çantada Yetkin Hoca'nın bana iki gün önce verdiği tişörte bakarak hafifçe tebessüm ettim. Yıkamış ve ütülemiştim bugün ona geri verecektim. Çantamdan cüzdanımı çıkararak deri ceketimin cebine attım. Sınıfta sadece bir kaç kişi kalmıştı. Onlara göz gezdirerek oturduğum yerden kalktım. Tek başıma adımlarımı kantine doğru atmaya başladım. Kantinde çok sıra olduğu için boş bir masaya ilerleyerek birazcık oturmaya karar verdim. 

Ceketimin cebinden telefonumu ve kulaklığımı çıkartım. Kulaklığımı taktıktan sonra sevdiğim bir parça olan Pera'nın, Sensiz ben şarkısını açtım. Pera'nın sesi beni rahatlattığı için kafamı duvara yaslayarak gözlerimi kapattım. 

Bir kaç dakika yanımda bir hareketlilik hissettiğimde gözlerimi açarak yanıma baktım. 

''Akgün.''

Akgün'ü gördüğümde yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Kulaklığımı çıkararak gözlerinin içine baktım. 

''Ne dinliyordun?'' Dedi. 

O genelde yabancı şarkılar dinlediği için ilgisini çekeceğini sanmıyordum. Gene de telefonumu ona döndürdüm. Kafasını aşağıya ve yukarıya salladı. 

''Of çok sıcak olmadı mı?''

Kot ceketini üstünden çıkardığında gözlerinin içine baktım. Hava bugün gerçekten de sıcaktı fakat ben üstümdeki ceketi çıkaramıyordum. Kolumdaki yara iyileşmediği için hala sargı bezi takıyordum. Akgün'ün kolumdaki yarayı görmesini istemiyordum. Çünkü biliyordum ki görürse kesinlikle rahat durmayacaktı. 

''Sen donuyorsun herhalde?''

Gülümseyerek söylediği şeyle omuzlarımı silktim. 

''Dün gece camım açık yattım. Üşüttüm sanırım.'' Dedim. 

Akgün cümlemden sonra sağ elini alnıma götürdü. Ateşime baktığını düşündüm. Bu sıra da kulağıma tanıdık bir ses ilişti. 

''Begüm.''

Duyduğum sesle kafamı oraya döndürdüğümde bir kaç adım ötede Yetkin Hoca'nın ayakta bana baktığını gördüm. Akgün'de ona döndüğünde yanımıza ilerleyerek tam karşımdaki sandalyeyi eliyle çekti. Oturmadan önce gözlerime baktı. 

''Oturabilir miyim?'' Dedi.

Sormasına gerek bile yoktu. 

''Tabi hocam.'' 

Konuşmamla sandalyeye oturdu. Gözlerini kısa bir saniye Akgün'e kaydıktan sonra yeniden bana odaklandı. 

''Seninle bir konu hakkında konuşmak istiyordum.''

Ve ben o konun ne olduğunu çok iyi biliyordum. Pek konuşmak istemesem de bana bir kaç gündür çok yardımı dokunmuştu. Kolumdaki yarayla sürekli ilgilenmişti. Onu kırmak istemediğim için konuşma isteğini kabul edecektim. 

''Sizi dinliyorum.'' Dedim.

Gözleri yeniden Akgün'e döndüğünde ikisine baktım. Akgün'de bana değil Yetkin Hocaya bakıyordu. 

''Bir problem mi var hocam?''

Akgün'ün sorusuyla Yektin Hocaya döndüm. Yetkin Hoca konuşmaya başladı.