Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Öyle.'' Dedim.
İlyas gözlerini yeniden gözlerime çevirdi. Ben de çantamın sapını daha sıkı kavradım.
''Bıraktığın için teşekkür ederim.''
Hafifçe kafasını salladı. Elimi arabasının kapısına attığımda sesini duydum.
''Bir daha ne zaman görüşürüz?''
Sorduğu soruyla yeniden ona döndüm. Bunu bilmiyordum pekte görüşmek istemiyordum. İlyas iyi birine benziyordu ama yine de üvey babamın ortaklarından biriydi ve zorunlu bir evlilik yapacağım adamdı. İlyas'ı evlilikten vazgeçirmek düşüncesi aklıma gelse de bunu dile getirmeyecektim çünkü bunu başarırsam üvey babam Yetkin Hocaya ve Akgün'e zarar verirdi. Ben bir süre cevap vermediğimde karşımdaki adam konuşmaya başladı.
''Kusura bakma seni sıkmak istemiyorum.'' Dedi.
Onun cümlesiyle omuzlarımı silktim.
''Sıkmadın sadece böyle şeylere alışık değilim.''
Cümlemle yüzünde hafif bir tebessüm olduğunda ben de tebessüm ettim.
''Benim derse gitmem gerekiyor.'' Dedim.
İlyas kafasını salladı.
''İyi dersler.''
Arabanın kapısını açarak arabadan indim. Adımlarımı okulun bahçesine attığımda İlyas'ın gidip, gitmediğine bakmak için arkamı döndüm. Gitmediğini gördüğümde sağ elini kaldırarak hafifçe salladı. Tebessüm ederek okulun bahçesine girdim. Adımlarımı sınıfa doğru atacakken kapıdan çıkan Akgün'ü gördüm. Üstünde okul takımının forması vardı.
''Antrenmana mı?''
Gülümseyerek sorduğum soruyla kaşlarını çatarak bana döndü.
''Sana ne?''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
