Yanındayım {Daddy}

38.Bölüm {Teklif}

*Bebeklerim size bir haber getirdim. Pazar veya pazartesi final veriyorum.✨ (Lütfen sövmeyin slmsısnwsox)

Begüm'den...

Gördüğüm kişiyle ayağa kalkmam bir oldu. Gelen kişi bize doğru adımlarken hızlı adımlarla yanına giderek ellerimi karnına sardım.

''Akgün! Hoş geldin.''

Akgün beni sıkı sıkı sararak gülümsedi.

''Hoş buldum.'' Dedi.

Biz bir süre sarıldıktan sonra Yetkin yanımıza geldi. Akgün'le dostça, samimi bir şekilde selamlaştıktan sonra onlarla beraber ilerideki koltuklara ilerledik.

''Bodrum çok güzelmiş be abi.''

Akgün'ün konuşmasıyla küçük bir kahkaha attım. Gerçekten de öyleydi... Akgün ilk Yetkin'e ardından bana baktı.

''Sizi mutlu görmek çok güzel.'' Dedi.

Onun bu lafıyla kafamı yana eğerek ellerini tuttum. Üçümüz, Zeus ve karnımdaki bebeğimle küçük bir aile olmuştuk.

Yetkin ve Akgün kahkaha atarak bir konu hakkında konuşmaya başladıklarına onları izledim. Bu iki adam ne zaman böyle güzel, samimi dost olmuşlardı? Geçmişe dönüp baktığımda asla bunun olacağını tahmin etmezdim. Onların sohbetini bölmek istemesem de Akgün'e dayı olacağının haberini vermeliydim.

''Akgün, bir dakika sohbetinizi bölebilir miyim?''

Alayla söylediğim cümleyle ikisi de bana döndüler. Akgün hemen kafasını salladığında, Yetkin'de bana meraklı meraklı bakıyordu.

''Akgün, Yetkin beni daha sabah hastaneye götürdü. Biz bir şey öğ-''

Ben daha lafımı tamamlayamadan Akgün endişeyle gözlerime bakarak ellerimi tuttu. Ardından da konuşmaya başladı.

''Begüm, kötü bir şey mi?''

Akgün'ün endişeli sesine gülümseyerek ellerimi, dostça ellerine kenetledim.

''Dayı oluyorsun.'' Dedim.

Ellerimi, ellerinden çekerek karnıma koyduğumda yüzünün donduğunu gördüm. Kocaman gülümseyerek Yetkin'e baktığımda o da Akgün'ün bu haline gülümsüyordu.

''Akgün?''

Yetkin'in ismini söylemesiyle kendine geldiğinde karnıma baktı.

''D-Dayı oluyorum.'' Dedi.

Dudağımı ısırarak kafamı salladım. Dayı oluyordu... Akgün bir anda beni kollarına alıp havada döndürmeye başladı. Ardından yere bırakarak karnıma eğildi.

''Güzel yeğenim, prensesim.''

Akgün karnıma bakarak konuşmaya devam ettiğinde hafifçe iç çektim.

''Ya belki erkek nereden biliyorsunuz?'' Dedim.

Akgün olduğu yerde diklenerek kafasını iki yana salladı.

''Göreceksin kız olacak.'' Dedi.

Onun bu söylediğine gülümsediğimde Yektin yanımıza gelerek alnıma küçük bir öpücük bıraktı.

''Kızım acıkmış olabilir, yemek yiyelim.''

Yetkin'in söylediğiyle kafamı salladım. Çocuğumuzu bilmiyordum ama ben gerçekten acıkmıştım. Akgün'e baktım.

''Yemeğe kalacaksın değil mi? Kal.'' Dedim.

Akgün kalacağını belirttiğinde hep beraber içeriye girdik.