Otobüsten indikten sonra adımlarımı Akgün'le her zaman okula gittiğimiz yola atmaya başladım. Oraya vardığımda Akgün'ün beni ileride beklediğini gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzümdeki moral bozukluğunu silmeye çalıştım. Beni böyle görmeyi sevmiyordu. Gözlerimi buluştuğunda hafifçe tebessüm ederek yanına ilerledim.
''Günaydın, güzellik.''
Saçlarıma bir öpücük bıraktıktan sonra kolunu omzuma attı ve beraber okula ilerlemeye başladık.
''Heyecanlı mısın?''
Kafamı kaldırarak gözlerine baktığımda gülümsedi.
''Unutmamışsın.'' Dedi.
Akgün'ün bugün futbol takımı için son elemelere girmesi gerekiyordu. Babasının bunu çok istediğini biliyordum. Akgün'de bu yüzden o seçmeleri geçmek zorundaydı.
''Takıma gireceğimi biliyorum ama büyük ihtimalle yedek olurum. Tabi bu babamın hoşuna gitmeyecek.''
Söyledikleriyle ona moral vermek için kollarımı beline sardım. İkimiz okuldan içeriye o şekilde girdiğimizde gözlerim ileride duran Yetkin Hocayı gördü. Onun da gözleri kapıdan giren öğrencilerdeydi, bizi gördü. Bugün nöbetçi olduğunu bilmiyordum. Akgün'den hafifçe ayrılarak hala elim belindeyken ilerlemeye devam ettim.
''Günaydın Hocam.''
Akgün'ün konuşmasıyla Yetkin Hocaya baktım. Gözlerimiz buluştuğunda gözlerini Akgün'e çevirdi.
''Sağ ol, sana da.'' Dedi.
Akgün kafasıyla selam verdiğinde ilerlemeye devam ettik. Koridora giriyorduk ki dönüp yeniden Yetkin Hocaya baktım. Gözleri, gözlerimdeydi bu yüzden kafamı çevirerek koridora ilerledim.
*
Begüm'den...
Saçlarımı dağınık topuz halinde topladıktan sonra ayakkabılarımı bağlamak için eğildim. Akgün yanımda gülümseyerek konuşmaya başladı.
''Az önce futbol seçmelerini geçtim ve sen şimdi benim karşı takımımda bana karşı mı yarışacaksın?''
Bu söylediği beni güldürdüğünde kafamı salladım. Aynen de öyle yapacaktım. Ayakkabılarımı bağladıktan sonra yerimde bir kaç tane ısınma hareketi yaptım. Akgün bu halimi gülümseyerek izliyordu. Bahçenin futbol köşesine baktığımda takımlar kurulmuş bizi bekliyorlardı. Onlara doğru ilerlemeye başladığımda gözlerim Yetkin Hocayı gördü. Yanındaki bir kaç öğretmenle beraber kahve içiyordu.
Gözlerimiz buluştuğunda gülümseyerek 'başarılar' şeklinde ağzını oynattığını gördüğüm de kaşlarımı çattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
