Yanındayım {Daddy}

34.Bölüm {Mezuniyet}

Begüm'den...

Üvey babamın evinden dışarıya adımladığımda hala bana söylediklerine inanamıyordum. Yetkin'le ilişkime izin vermiş, bize mezuniyetimden sonra şehir dışında yeni bir hayat kurmamıza yardım edeceğini söylemiş ayriyeten beni  İlyas'la tek celse de boşatacağını da söylemişti. Gerçekten bu olanlara inanamıyordum.

Yetkin'in arabasına bindiğimde suratına hiç bakmadan önüme bakmaya devam ettim. Bunları Yetkin'e nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum. Eminim ki o benden daha çok şaşıracaktı.

''Hayatım, kötü bir şey mi söyledi?''

Duyduğum cümleyle gülümseyerek kafamı ona çevirdim. Gözündeki endişeyi gördüğümde ellerimi, yanaklarına koyarak okşadım.

''Hadi eve gidelim.'' Dedim.

Yetkin söylediğim cümleyle gözlerime daha çok kenetlendiğinde, daha çok gülümsedim.

''Evde her şeyi anlatacağım.''

Yetkin ne kadar şimdi anlatmamı istese de kafasını sallayarak arabayı sürmeye başladı.

*

Begüm'den...

Yetkin'le beraber salona girdiğimizde koltuklardan birine geçtim. Ona baktığımda ayakta dikildiğini gördüm. Konuşmamı beklediğini gördüğümde gülümseyerek yanıma oturmasını işaret ettim. Bunu yaparak yanıma oturdu.

''Begüm, anlatsana artık.''

Sabırsızlıkla gözlerime baktığında koltukta ona doğru dönerek ellerini tuttum. O da bana dönüktü. Ellerimize bakarak konuşmaya başladım.

''İzin verdi.''

Gözlerimi ellerimizden ayırarak gözlerine çevirdiğimde şaşırarak yüzüme baktığını gördüm. O kadar inanamıyordu ki...

''Neye?''

Sorduğu soru beni daha fazla gülümsetti.

''İlişkimize izin verdi.'' Dedim.

Yüzündeki şaşkınlık daha fazla büyüdü. Üvey babamın, ilişkimize izin vereceğini asla düşünmemiştik.

''Nasıl mümkün?''

Söylediği şeyle küçük bir kahkaha attım.

''Yüzümdeki morluğu görünce bir anda değişti. Bana kimsenin zarar veremeyeceğini söyledi. Ardından da mezuniyet tarihimi sordu. Mezuniyetten sonra bizim bu şehirden gitmemizi, yeni güzel bir hayata başlamamızı istedi. Aynı zamanda beni bir celse de İlyas'tan ayıracağını da söyledi.'' Dedim.

Yetkin bu söylediğim şeylerle ellerini ağzına götürdü. O kadar mutlu ve şaşkındı ki...

''Yani biz şimdi-''

Konuşmaya devam edemediğinde kafamı salladım.

''Önümüzde artık hiçbir engel yok. Biz çok mutlu olacağız.''

Cümlelerimle beraber kocaman gülümseyerek Yetkin'in boynuna sarıldığımda onun kahkahası tüm evi sarmıştı...

*

İki hafta sonra / Begüm'den...

İki hafta sorunsuz, Yetkin'le mutlu mutlu geçmişti. Bugün liseden mezun olacağım gündü aynı zamanda Yetkin'le arabamıza atlayıp Bodrum'a taşınacağımız gündü. O kadar mutluydum ki...

Yanımdaki kızlara baktığımda hepsi mezuniyet cübbelerini giymiş, saçlarını düzeltiyorlardı. Elimde duran cübbeme baktım. Boş bir aynanın önüne geçerek cübbemi giydikten sonra saçlarıma şekil verdim. Gerçekten mezun oluyordum.