Yanındayım {Daddy}

35.Bölüm {Vurulma}

*Bu bölüm için okuyucularımdan özür dileriim <3 (Bu arada bir kaç kişi hariç neden bu kadar az yorum yapıyorsunuz ;( )

Yazar'dan...

İlyas arka cebinden silahını çıkartıp, Yetkin'e doğrulttuğunda Begüm hiç düşünmeden sevdiği adamın önüne atladı. Yektin onu ittirmeye çalıştı.

''Begüm, bugün sevdiğin adamı senden alacağım.''

İlyas konuştuğunda Begüm kafasını iki yana salladı. Bu sıra da Yetkin'e bir şey olmaması için onu sımsıkı sarmıştı. İlyas konuşmaya devam etti.

''Onu kurtaramayacaksın. Benim olmayacaksan kimsenin olamazsın.''

İlyas parmağını tetiğe koyduğunda bir bağırma sesi duyuldu. Yetkin önündeki kızı sertçe yana doğru ittiğinde olan olmuştu.

Silah patlamıştı...

Kurşunun çıkmıştı...

Begüm'ün elleri yerle buluşmuştu ...

Ve Yetkin'in bedeni geriye sendeledi...

Yetkin vurulmuştu.

Begüm yerde şok içinde sevdiği adama bakıyordu. Yetkin kalbinin aşağısına gelen kurşunla acı içinde yere düşerken Begüm onu hızlıca yakaladı. İkisi beraber yere düşerken yanlarına Çağatay geldi. Bu sıra da İlyas kaçmaya başlamıştı

''Baba yakala onu!''

Begüm ilk defa Çağatay'a baba demişti. Çağatay ambulansı arayarak İlyas'ın peşinden koştuğunda Begüm kucağındaki sevdiği adama bakıyordu.

''Yetkin.''

Yetkin'in gözleri acıyla titrerken Begüm'ün yanaklarından yaşlar süzüldü.

''Yetkin bırakma beni.''

Begüm kollarında yatan adama baktı. Yetkin'in gözleri neredeyse kapanmak üzereydi.

''Benime kal, hep yanımda kalacağını söylemiştin. Benimle kal!''

Yetkin'in gözleri kapanmak üzereyken zorlukla sağ elini kaldırıp, sevdiği kızın yanağını okşamaya çalıştı.

''Gidiyorum ben güzelim.''

Begüm duyduğu cümleyle kafasını iki yana salladı. Sevdiği adam kollarında can veriyordu.

''Y-yok öyle bir şey. Gidemezsin.''

Yetkin yüzüne acı bir tebessüm yerleştirdi. Ölmek sandığı kadarda kötü değildi. Çünkü sevdiği kadının kollarında ölüyordu.

''Nolur ölme, nolur.''

Begüm'ün acı yalvarışı kulaklarına ilişti.

''He-Hep yanında o-olacağımı söylemiştim. Ola-Olamadım.''

Begüm acıyla kucağındaki adama sarıldı. Ambulansın gelmesi için yalvarıyordu. Yetkin, Begüm'ün kokusuyla gözlerini kapatmak üzereydi.

''Beni bırakamazsın, yapamazsın.''

''Yetkin lütfen... Seni çok seviyorum.''

Begüm sevdiği adama sarılmayı bırakarak onun gözlerine baktı. Yetkin'in gözleri kapandığında Begüm'ün acı çığlığı sokakta yankılandı. Acıyla sevdiği adamın bedenini kendi bedenine çekti. Ona sımsıkı sarıldı.

Yetkin sevdiği kadının kokusuyla, gözlerini yummuştu...

*

Hastane / Yazar'dan...