Yanındayım {Daddy}

41.Bölüm {Dna}

Yazar'dan...

Yetkin telefonunu ceketinin cebine atarak derince nefes aldı. Ela'yla buluşmak için onun yolladığı adrese gidiyordu. Onunla tek başına konuşması gerektiğini düşünüyordu.

Yetkin adımlarını Ela'nın söylediği kafeye attığında gözleriyle onu aradı. İleride oturduğunu gördü. Yanında da oğlu vardı. Yetkin çocuğa bakmamaya çalışarak oraya ilerledi. Ela'yla göz göze geldiklerinde Ela tebessüm etti.

''Geldiğin için teşekkür ederim.''

Yetkin hiçbir şey demeden karşısına oturdu. Gözü sürekli kendine çok benzeyen küçük bebeğe gidiyordu.

''Nasılsın, Ela?''

Yetkin direk konuya girmek istemediği için Ela'ya sorusunu yönlendirdiğinde Ela tebessüm etti.

''Yetkin bana sahte samimiyet göstermene gerek yok. Ben sadece çocuğunla tanışmanı istediğim için geldim. Begüm'le aranı bozmak için değil. Hem o çok tatlı bir kızmış ve ben gerçekten mutlu olmanızı istiyorum.''

Yetkin, Ela'nın söylediklerine şaşırsa da hafifçe tebessüm etti. Gene de çocuğun kendisinden olduğunu düşünmüyordu.

''Ela ben aslında dna testi istediğimi söylemek için geldim.''

Ela, Yetkin'in bu söylediğiyle bozulsa da belli etmemeye çalıştı.

''Yetkin o tıpatıp sana benziyor. Çocuğumun, senin çocuğun olmasını kanıtlamak için dna testine gerek yok. Ama eğer istediğin buysa hastaneye yarın gideriz.'' Dedi.

Yetkin teşekkür ederek kafasını salladıktan sonra garsona baktı. Kendine acı bir kahve söyledikten sonra Ela'ya baktı.

''Su yeterli olur.''

Garson siparişleri aldıktan sonra masanın yanından ayrıldığında Yetkin, Ela'ya döndü.

''Ben gerçekten senin benden sonra ne yaptığını öğrenmek istiyorum.'' Dedi.

Ela, Yetkin'in gözünde bu sefer gerçek samimiyet gördüğünde konuşmaya karar verdi.

''Çok bir şey yapmadım. Yönetmen olduğumu biliyorsun zaten bir filmimiz vardı onun yönetmenliğini bitirdim. Onun bitirmeme yakın hamile olduğumu öğrendim. İlk başta sana söylemek is-''

Yetkin karşısındaki kadının lafını keserek konuşmaya başladı.

''Bana hamile olduğunu neden söylemedin?'' Dedi.

Ela omuzlarını silkti.

''Begüm'ü sevdiğini biliyordum. Onunla mutlu olmak istediğini biliyordum. Bu yüzden senden doğana kadar saklamak istemedim. Zaten doğduktan sonra çocuğunu seninle tanıştıracaktım.''

Yetkin onun bu söylediklerine anlam veremiyordu. Bir kadın hamileliğini tek başına geçirmemeliydi. Her ne olursa olsun çocuğun babasına söylemeliydi.

''Peki bunu neden yapıyorsun?''

Ela, Yetkin'in sorduğu soruyu anlayamamıştı. Neyi, neden yapıyordu? Yetkin onun anlamadığını, anlayarak konuşmasına devam etti.

''Benden tüm hamilelik sürecini sakladıktan sonra çocuğun doğduğunda neden benimle tanıştırmak istiyorsun?'' Dedi.

Yetkin'in sorduğu soruyla Ela gülümsedi.

''Çünkü her ne olmuş olursa, olsun sen onun babasısın. Onun babasıyla büyümesine ihtiyacı var.''

Ela'nın cümlesiyle Yetkin ellerini şakaklarına götürdü. Gerçekten onun babası mıydı? Ellerini şakaklarından çekerek arabada uyuyan küçük bebeğe baktı.