*Yazar gene çıldırdı, gece gece bölüm atıyor slsıwöwps (Bu bölümüm beni çok üzüyor :( )
Begüm'den...
Bir hafta geçmişti, koskoca bir hafta... Yetkin'in durumu gayet iyiydi, bir kaç gün sonra taburcu olacaktı. Ben de şimdi üvey babamla birlikte İlyas'la tüm ilişkimi bitirmeye gidiyordum.
Hastaneden çıkmadan önce Yetkin'in odasının önünde oturan Akgün'e baktım. Ne beni, ne de Yetkin'i yalnız bırakmamıştı. Yanına ilerlediğimde gözlerimiz buluştu.
''Biz gelene kadar sana emanet.''
Akgün bildiğini belirterek gülümsediğinde, gülümsedim. Ardından ona sımsıkı sarıldım.
''Bir haftadır yaptığın her şey için teşekkür ederim. Ne beni, ne de onu hiç yalnız bırakmadın.'' Dedim.
*
Üvey babam yanımda yürürken adımlarımı hapishaneye attım. İlyas'la boşanmak için buraya gelmiştim. Bir daha asla gelmeye de niyetim yoktu. İlyas hem adam yaralamaktan hem de yaptığı pis işler yüzünden hüküm yedi. Yaptığı kirli işler yüzünden belki de ömrü boyunca hapisten çıkamayacaktı.
Adımlarımı İlyas'ın tutulduğu ziyaretçi odasına atmaya başlamıştım ki üvey babamın sesini duydum.
''Birazdan her şeyi kolayca bitireceğim, rahat ol tamam mı?''
Sorduğu soruyla hafifçe gülümsedim. Ben gayet rahat ve sakindim. Bugün bana kendini melek gibi tanıtan ama aslında şeytan olan adamla boşanacaktım. Bugün tamamen özgür olacaktım.
Görevli gardiyanlardan biri ziyaretçi odasının kapısını açtığında önden girmek için hamle yaptım. Omuzlarımı dikleştirdim. Ben güçlüydüm artık bunu başkalarına gösterme vaktiydi.
İçeriye girdiğimde gözlerim İlyas'ın renkli gözleriyle karşılaştı. Sevdiğim adamın az kalsın katili olacak adamla, şeytan'la...
Bakışlarımı kaçırmadan gayet rahat bir tavırla karşına oturdum. Üvey babam ve avukatımız da yanıma oturduklarında İlyas'ın avukatına baktım. Ardından gözlerimi yeniden İlyas'a çevirdiğimde gözlerini çekmeden yüzüme bakıyordu. Ellerini masaya koyduğunda kelepçelerine baktım. Gerçekten ona acıyordum. Geldiğimizden beri hiç gözlerini, gözlerimden çekmemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti. Ben ona nefret, kızgınlık ve hayal kırıklığıyla bakarken o ise bana hayatındaki en güzel şeymişim gibi özlem, aşk ve tutkuyla bakıyordu. Avukatımın sesi kulağıma ilişti.
''Boşanma işlerine başlayabiliriz.''
İlyas ilk defa gözlerini benden çekerek avukatıma baktı.
''Ben boşanmak istemiyorum.'' Dedi.
Onun bu cümlesiyle tam üvey babam ağzını açacaktı ki onu durdurdum. Ardından İlyas'ın gözlerine baktım, o da bana bakıyordu.
