Kesik İzleri || Texting [b×b]

LX

Selamm^^

Bir gün bölüm atmadım sadece ama çook özledim sizi :")

Keyifli okumalar💙

~

●Yankı'nın Ağzından●

Aklıma Emir geldiği an korka korka elime aldım telefonumu. Emir'den gelen mesajlardan çok, Mert'in ben yokken sırf beni zor durumda bırakmak için ona yazmış olmasıydı korkum. Yapardı çünkü, başkalarına yapmıştı da...

"Korkma Emir'e yazmadı."

Şaşkınlıkla kafamı kaldırıp Helin'in ağladığı için kızarmış olan güzel gözlerine baktım.

"Nasıl bu kadar eminsin?"

"Eminim, çünkü sen Emir'e yazmaya başladığın zaman onun ilk ortaya çıkışında uyardım onu. Bana söz verdi. Sözünde durur, yazmamıştır."

Dolan gözlerimi silmekle uğraşmayıp kollarımı boynuna doladım.

"Sen var ya Helin... Sen kardeş kelimesinin benim sözlüğümdeki anlamısın kızım."

Elini düz bir şekilde çenesinin altına koyup şımarık bir şekilde etrafına bakınmaya başladığında alnına bir öpücük kondurup geri çekildim.

"Şimdi Emir'ime yazmam lazım. Bana değer verdiğini söylemişti, kim bilir nasıl meraklanmıştır."

"Hem de nasıl..." diye mırıldanınca korku dolu bakışlarımı bir türlü okuyamadığım Emir'den gelen mesajlardan çekip yüzüne çevirdim.

"Ne oldu? Ne biliyorsun?"

"Bu sabah biri seni arıyordu fakültede."

Gözlerim şokla büyürken "Emir mi?" diye sorunca hafifçe kafama vurdu.

"Emir'i tanımıyor muyum ben geri zekâlı? Bu başka biriydi. Siyah saçlı bir çocuktu. Önüne çıkan herkese sordu seni."

"Kaya o zaman..." diye mırıldanınca ellerini 'bilmiyorum' dercesine açtı.

"Ne söylediler peki, duyabildin mi bir şey?"

Kafasını olumsuz manada salladı.

"Duyamadım, çünkü telaşla çıktım kampüsten. Ama muhtemelen önemli şeyleri söylemişlerdir Yankı..."

Dudaklarımı dişlerken o dudağımın kenarında her daim varlığını hissettiren metalin esksikliğini hissedince gözlerimi devirmemek için direndim. Şu an benden büyük olduğu için kendini olgun bir bok sanan, bu nedenle de çocukluk olarak gördüğü piercingimi çıkartıp duran Mert'ten daha önemli bir mevzumuz vardı.

"İyi ki de senden başka bilen yok. Söyleyecekleri şey en fazla halüsinasyonlarım olmuştur, o da olabilecek bir şey. Şu aptal veledin ortaya çıktığı gün de ben mesajlarına Yankı olarak dönmeyince endişelenmişti, ben de yaşadıklarıma kriz demiştim. Kısacası, tam olarak anlaması çok zor ama bendeki anormalliklerin farkındadır zaten."

Kafasını sallayıp eliyle telefonumu işaret edince açık duran sohbete girip en sonki konuşmamıza çıktım. Ardından Emir'in benim olmadığım zamanda bana yazdıklarını okumaya başladım.

Son mesajına geldiğimde ağzımdan sessiz bir küfür döküldü.

"Ne oldu, ne yazmış?"

"Önce, artık onu sevmediğimi düşünmüş. Birkaç kez bastıra bastıra üzülmedim demiş. Beynime sıçayım üzüldü, çok üzüldü."