1. Bölüm

28.4K 882 265
                                    


1. Bölüm, "Bazı gerçekler."

Başlama tarihiniz?

27.04.21

ve son güncel hali 28.11.2023

Md.Biray

Uzun zaman sonra geldim. Doğum günümde. Yazmayı çok özlemişim. Yeni yılınız kutlu olusun. Umarım güzel bir yıl geçirisiniz. sevgilerle ay.. 

İyi okumalar...

▪︎

"Kızının yaşadığını biliyor musun, Boran Kora? Kızın yaşıyor, bul onu."

Saatler önce gelen bu  mektup kalbinin bir yerlerinde heyecanın canlanmasına sebep oldu. 

Sadece bir cümle zihninde yankılanıyor; Kızın yaşıyor.

Tek bir cümle. Onun mutlu olmasına sebep veren tek cümle her şeyi değiştirecek.

Kendisine gelen zarfı masanın tam orta yerine koydu. Heyecan ve sinirle tüm bedeni harmanlanmıştı. .

Odasından hızla çıktığında, arkasında dosyalarla kalan Alpereni görmedi. Asansöre doğru yürüdü. Kızdı kendine. Nasıl böyle bir şeyin  farkında olmazdı?

BİRAY.

"Güzelim."

"Hm," diye mırıldanadım kolları arasına biraz daha sokulduğumda. Sıcacıktı. Benim yuvam.

Dışarıda yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyor, yazın ortasında.  Emir'in kolları arasına biraz daha girdim. Kulaklarım tam kalbinin olduğu yerdeydi. 

"Yaralarına pansuman yapmam gerekiyor." Derken benden ayrılmaya çalışıyordu. "Gitme, n'olur?" dedim. Kalbini biraz daha dinledim. Kalp atışları düzensizleşmişti. Çatlamış dudağıma inat gülümsedim ve kafamı kaldırıp dudaklarımı bastırdım oraya. 

"Hemen geliyorum, sevgilim."

"Şey, annen ne zaman gelecek?" Diye sordum. Ailesinden  yıllardır çekiniyorum.  Bu duygunun önüne hiç geçemedim.

Bana tebessüm ederek karşılık verdi. "Bugün gelemeyecek onlar,"

Kafamı salladığımda siyahlarla dolu odasından çıkmış, beni odasında tek bırakmıştı. Derin nefes aldım. Onun kokusu ve benim kokum birbirine karışmıştı. 

Tavanı izledim. Yağmur yüzünden ıslanan üstüm, sırtımdaki, taze yaralara yapışması canımı oldukça yakıyor.

Etrafın kararması ve ışıkların kaybolmasıyla alt dudağım titredi ve gözlerimin doldu. Kapı şiddetle açıldığında, Emir'in sesini duydum.

"Güzelim,"

"Çok korkuyorum." Dedim bacaklarımın titremesini bastırırken. 

Bana bunları yaşatanın Allah belasını versin.

"Ben varım yanında korkma," alnımı öpmüş. Dudaklarım ve yanağımın birleştiği kısma dudaklarını bastırmıştı. Dudaklarım kıvrıldı. 

"Sevgilim, üstünü değiştirelim."

Bir kaç dolap kapatma sesi duydum, ardından onun yanıma gelen sesini. Huzurla doluyordum o yanımdayken. Nefes almama yardımcı oluyor. 

"Sana dedim kıyafetlerini götürme diye."

Bir kaç kıyafetim Emir'in odasındaydı çünkü yağmur yağdığı her an soluğu burada alıyordum. Bir kaç gün önce burada olan kıyafetlerimi kulübeye götürdüm.

BİRAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin