12. bölüm

4.6K 315 57
                                    

Merhaba,

İyi okumalar canllarr

Md. Akay'Biray.

12. Bölüm; 'Seni canımdan çok seviyorum. '

Son güncelleme 30.01.2022

▪︎▪︎▪︎

5 gün sonra..

Kriz geçirmemin ardından beş gün geçti. Bu süre zarfında Emir ile hiç konuşmadım. Defalarca aradı, açmadım. Kapıma geldi, geri yollattım. Odama bile geldi, yalnız kalmak istediğimi söyledim.
 
Sadece ona karşı öyle değildim. Ailemin üyelerine karşı bile böyleydim.

Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Konuşacaktım ama kimseye bir sey diyemiyorum. Ya bana inanmazlarsa.

Ve ben gerçeklerden kaçmak için Emir' in doğum günümde  verdiği 12 mektubu okudum.  Yazılar yazdım. Müzikler dinledim ama dinlemedim.

Her ay bir mektup  yazardık birbirimize, doğum günlerimizde okurduk.

Sürekli aileme gerçekleri anlatıp anlatmama arasında kalmıştım. Anlatmayı düşünüyorum ama korkuyordum da.
 
Aslan Amcamlar yeni evlerine taşınmış, dedemler gitmişti.
 
Herkes bende bir şey olduğunu biliyor ama kimse ne olup olmadığını sormuyor.

Kendime biraz da olsa geldiğimde flash'ın içindekileri izlemek istemiştim ama flaşhı bulamadım.
 
Yer yarıldı içine girdi sanki.
 
Bugün günlerden Pazar. Amcamlarla beraber kahvaltı yapacakmışız.
 
Yarın okul başlayacaktı.
 
Üstümde biraz stres var.
 
Kahvaltıdan sonra Azra’nın mezarına gideceğim. Özlemiştim onu.
 
Üstüme geçirdiğim, günlük kısa elbisem lila rengindeydi. Beyaz tenimle yüzümü biraz daha aydınlatmıştı. Yaralarım geçmişti artık.
 
Yavrular bana alışmış, etrafımda  dört dönmeye başlamışlardı.
 
Boyum 1.79 ve elbisem dizimin bir karış üstünde bitiyor.

79 ve elbisem dizimin bir karış üstünde bitiyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'''Temsili bu ve önü biraz kapalı'''


Eyeliner  çektim ve odamdan çıktım. 


"Maça gitsek mi acaba?"  

"Yat gezisi yapalım mı? Yarın okullar açılacak bizim için güzel olur." Kaan abim, Baran'ın sorusuna cevap verdi.

"Kahvaltıyı orada   yapmaya ne dersiniz?"
Salondan içeri girdiğimde hepsi ayaktaydı.

Herkes babamı onayladı.

"Abicim, hadi hazırlan  gel."

"Hazırım. Güzel olmuş mu?" Dedim sırıtarak. Ardından yavaşça etrafımda döndüm.

Onların yanında kendim yaşayamadığım  küçük çocukluğumu yaşıyordum  sanki. Evet, bunu iki hafta ya yakın süre de anladım.

"Olmamış." Dedi Savaş abim.

BİRAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin