2. bölüm

19.6K 873 151
                                        

Merhaba,

Hikâyeye destek verdiğiniz için TEŞEKÜRLER 🐥

Md. Emir

Uzun bir süre sonra yine geldim bu sefer 2. bölümü sizinle paylaşmak için. Yeni yılınız kutlu olsun. Sağlıklı ve mutlu bir yıl geçirmeniz dileğiyle. 

Son güncel tarihi 31.12.2021

sizleri seviyorum. <3

İyi okumalar.

▪︎
Biray

Kapı çalmaya devam ederken iyice stres yapmıştım. Kesinlikle onların olmasını istemiyordum. Ama içimdeki his onların olacağına emindi.

Buraya kaçtığım her günün sonunda, o eve zorla götürülüyordum. Kimse bir şey yapamıyordu.

Bu böyle devam ederse sonu nasıl olacak hiç bilmiyorum.

Hayatımı çalmışlardı benden.

Karanlığa mahkum ettiler, ilk.

Karanlıkta birinin aydınlatmasını, ışık tutmasını bekliyordum çünkü ben yolumu bulamıyorum.

"Açın kapıyı!" Onun sesini duyduğumda bacaklarım titredi. Bütün vücudum korkuyla kasıldı.

"Emir, lütfen." Hıçkırarak ağlayacaktım az daha.

"Sevgilim. Hadi sen yukarı çık."

Kafamı iki yana sallarken ikizler korkmuş gözüküyordu.

"Namussuzlar sizi!"

Namustan bir haber olan insanlar, namustan bahseder olmuşlardı. Komik.

"Açın kapıyı lan!" Babam (!)  bağırıyor iyice korkuyordum.

"Anne hadi çıkın siz yukarı."

"Emir babanlar gelecekti-"

"Anne hadi."

Emirin babaannesi evden gitmişti. 

Üst kata çıktığımızda onların sesi geliyordu. Babam olacak şahıs yine içmiş olmalıydı çünkü  kelimeler ara sıra kayıyor. O da vardı yanında hayatımı zehir eden şerefsiz.

"Evlenecek o! Nasıl kaçırırsın kızımı!" babamın(!) ilk kez böyle olduğunu görüyorum. Kızgın. Merdivenlerin oradan aşağı izlediğimde yüzleri kıpkırmızı kesilmişti.

18 yaşına girdiğim gün evlendireceklerdi.

Yaşımı büyütüp evlenmeye çalıştıklarında çok zor karşı çıkmıştık.

Ama ben onunla değil, Emir ile evlenecektim. Tarihi bile almıştık. Sırf onunla evlenmemek için. Başka şansım yoktu. 

Onun silah çektiğini gördüğümde soğuk bakışlarım onu buldu. Tekrar nefret ettim. 

Allah aşkına korumalar neredeydi? Onu vuramazdı. Vurmayı denese buradan asla sağ çıkamaz. 

"Merhaba sevgilim." Kusmak istedim. O hayatımı tam anlamıyla sikmişti.

"Gebertirim seni!" Emir beni arkasına aldığında ellerimiz titriyordu. Emir'in en hassas noktası bendim. Birde benim bebeğim. 

"Noluyor burada?" Hakan Amcanın sesiyle iyice telaş yapmıştım. "Kimin evinde kime silah çekiyorsunuz lan siz." O şahsın yüzünün tam ortasına yumruk attığında göğsüm kalkıp iniyordu, korkudan. Bu korku sevdiklerime zarar gelecek düşüncesi. Kapının girişinde Emre abi çatık kaşlarıyla bir bana bir Emire baktı.  Sonra dudakları kıvrıldı. 

BİRAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin