BİRAY

31. bölüm

Hep beraber yemek masasına oturduğumuzda, Emir hemen yanımda oturuyordu. 

Akayla küçük bir kavga yapmıştık, kazanan ben olmuştum.

Karşımda oturan Akay'a sırıttım.

Emirin sevgili oymuşcasına Emirin yanına  oturmak istiyordu. Emirin sevgilisi bendim ben. O değil.

Bana göz devirdi.

Yemekler servis edildiğinde, havadan sudan muhabbet ediyorlardı. Ben onların konuştuklarıyla ilgilenmiyor, Emir ile konuşuyordum.

"Sana güzel bir sürprizim var."

"Hm. Ne sürprizimiş." diye fısıldadım.

Kimse duymasın diye fısıldayarak konuşuyorduk.

"Fransa da bizi bekliyor."

"İpucu versene."

"Vermem."

"Demeyeceksin o zaman niye sürprizim var diyorsun. Beni meraktan çatlakmak mı istiyorsun."

Güldü. Gamzesine baktım. Orada yaşamak isterdim.

Yüzünü bana çevirdi. Dudaklarını yaladı. Yutkundum. Öpmek istiyorum. Bakışlarım orda takılı kalırken, Alperen abimin sesiyle ona döndüm. "Biray."

"Efendim, abi."

"Nasılsın?"

Anlamsızca baktım. Gözüm anlık Akay'a takılsa da gülüşüne anlam veremedim ve abime döndüm. 

"İyiyim abim." Diye cevap verdim. 

Sonra aklıma düştü. Ben Emir'in dudaklarını izlerken fark etmişti.

Utandım nedensizce.

O saaten sonra her şey çok sakin geçti. Yemekler yendi. Çaylar içilip, tatlı yenildi. 

Babam, Hakan amca ile bir köşede gizli gizli konuşuyor, ne konuştuklarını asla duyamıyorduk.

İyi anlaşmışlardı. Daha önce bir ortaklıkları olmuş, 2 senenin ardından vazgeçmişler.

Göksel Abla ve Annem de bir köşedeyken biz de gençler olarak kendi halimizde takılıyorduk.

"Yarın yola çıkıyorsunuz o zaman."

"Evet." Diye cevapladım, Kaan abimi.

"1 hafta sonra bizde geleceğiz, ailecek ."

Emir yanımda sadece benim duyacağım bir şekilde, "maalesef," diye fısıldadı.

Sırıttım.

Savaş abim, orada gezeceğimiz yerleri  üstün körü anlatmış iyice heyecanlanmıştım.

"Kalkalım artık bizde," diyip ayaklanan Hakan amca ile vedalaşıp ayrılmışlardı.

Biz salona döndüğümüzde babam yanına beni çağırdı.

"Biray, kızım."

"Şu an konuya nasıl başlıyacağımı bilmiyorum ama." Ben hariç her yerde gözlerini gezdirdi.

"Kağıt üstünde olsan da evlisin ama."

"Acaba diyorum, tatilden geldikten sonra nişan mı yapsak."

Beklemiyordum.

Kesinlikle beklemiyordum.

"Beyaz gelinlik ne zaman giymek istersen o zamana kadar beklersin."

"Baba. Biliyorsun bizim evlenmemiz acele olmuştu. Tabi ben de isterim, isteme, nişan, düğün olmasını. Yapalım. İçimde kalmasın. " Dedim mutlulukla.