BİRAY

özel bölüm

Hala burda olanlar var mı?

Özel bölümle geldim size.
💖💞💓🤍💗🎉🌺💕🌷

5 ay sonra

"Doğuruyorum." Başak'ın sesi tüm evi ilettiğinde elim ayağım birbirine karışmış bir şekilde ne yapacağımı bilemiyordum.

"Doğruyoruz." Savaş ağabeyimin silueti gördüğümde seside tüm evi inlemişti.

Doğuruyoruz mu? Sen de mi savaş ağabey.

"Ne yapacağız. Ne yapacağız." Sesimi duyduklarında ikiside bana baktı.

"Doğuracağız."

Tüm beynimizi bir kenara bırakmışız gibi hareket ediyorduk.

"Ağabey, arabaya götür ben çantayı alıp geliyorum."

Hızla, ağabeyim ve Başak'ın odasında girdim. Kapının eşiğinde olan hastane çantasını aldığımda kapı arkamda kapanmadan hızla ilerledim.

Aylar geçmişti. Savaş ve Buket evlenmiş, Baran ve Yümra evlenmiş, sıra Emirle bana gelmişti.

Alperen ağabeyim herkesten sır gibi sakladığı sevgilisini öğrenmiştim. Dertlesmiştik. Kendisinden 2 yaş küçük olan kız bir kaç hafta önce evlenmişti. Alperen ağabeyim unutmak için her şeyi deniyordu ama kalbine söz geçiremiyordu. Elbet unuturdu ama canı çok yanıyordu.

Emir ve ben aldığımız karar da bu evden telli duvaklı çıkmaktı. Ama bu biraz bir kaç yıla ertelenmişti.

"Yavaş sür, dikkatli sür Biray."

"Doğuruyorum ben burda yavaş sürmekte ne demek."

Başak bağırdıkça stres yapıyordum. Midem bulanıyordu. Kusacaktım.

"Sakin ol. Derin derin nefes al ver."

"Yapamıyorum. Savaş. Savaş."

"Efendim güzelim. "

"Savaş."

Gözüm anlık arkaya kaydığında, Başak'ın ağlayan suratını gördüğümde çok kötü oldum. Korna basa basa ilerlediğim yolda hastaneye varmamızla rahatladım.

Önden haber verdiğimiz, doktorumuz bizi kapıda karşılamıştı.

"Doğuruyoruz Seda hanım." Seda hanım gülecek gibi olduysa Başak'ın çağrış sesinden hızla toparladı kendini.

"Doğum başlamış, hızlı olun."

Onlar doğumhaneye ilerlerken bizimkileri aradım.

Yarım saat içinde herkes hastaneye geldiğinde, gözlerim Emir'i aradı.

Göz göze geldiğimizde sırıtarak bana geldi.

"Çok güzel olmuşsun."

"Diyosun." Ona sırnaştığımda daha çok gülümsedi.

Yüzümü ekşittiğim an "İyi misin," diye sordu.

"İyiyim sadece midem bulanıyor."

"Ne zamandır."

"Uyandığımda bulanıyordu. Doğru düzgün kahvaltı edemedim."

"Saat 2 oldu farkında mısın Biray. Neden haber vermiyorsun."

"Geçer dedim."

"Yüzün sararmış."

"Ha o şeydendir telaş yapıp korktum ya ondandır."

"Hazır hastanedeyken doktora gözükelim."

"Ha yok." Diye çıkmıştım birden.

"Yemek yesem düzelir."