BİRAY

21. Bölüm

Md. Biray and Emir💗💓🥳😽😻💝💖💕🥰💅

Azra'nın öldüğü gün.

Güneş daha yeni doğmuştu. Azra hapishaneyi andıran yerde 3 haftadır işkence çekmekteydi. Canı oldukça yanıyor, bazen nefes alamıyordu.

İki kız ayakta kolları yukardan zincirliydi. Hepsinde ki tek ortak noktası acıydı.

Azra yerde uzanmış vaziyetteyken ayak sesleri duyulmaya başlandı.

"Günaydın güzellerim."

Kızıl saçlı yerinde kıpırdandı. Ölümden çok korkuyordu.

"Azram. Güzelim. Hadi gel sevgiline." Azra'nın yanına yaklaştı. Zincirleri bedeninden tek tek çıkardı.

Baygın gözlerle birazdan katili olacak adama baktı Azra.

Azra'nın vücuduna en son bıraktığı yarada elini gezdirdi.

"Bugün 26 Mayıs. Senin ölüm tarihin."

Azra'nın bedeni titredi.

Rutubetli bodrum katından çıkan azra'nın bedeni kaskatı kesilmişti, korku tüm bedenini sarmıştı.

Adam küçük bedeni arabaya kadar götürmüş, arabaya bindirdikten sonra adamlarla yola çıkmıştı.

Zaman hızla akıp gitti.

Öğle saatleri yaklaştığında ormanda yerlerini almışlardı.

İncecik beyaz elbiseli olan Azra üşümüştü. Bundan sonra ya daha çok üşeyecekti.

Azra dizleri üzerinde adamın karşısında, gözlerinden akan yaşlarla bakıyordu.

Bırak karşı çıkmayı direnemiyordu  bile.

Günlerdir ne yemek ne de su veriliyordu. Bu onu daha da güçsüzleştirmişti.

"Biliyor musun?" Öksürdü. Baygın gözlerle Selçuk'a baktı. "Ben ölüyorum ama tüm gerçekle. Sen de öleceksin ama bir bilinmensizlikle. Ben ölüyorum ama mutluyum, çünkü ben bu dünyadan ne kadar nefret etsem de kendimi sevdirdim. Ben beni seven birilerini bırakıyorum ardımdan. Keşke senin ölümünde benim elimden olsa. Biliyor musun, senin sonunu, küçük gördüğün Biray getirecek. Cehennemin en dibinde yan." Selçuk Azra'nın dediklerine güldü.

Azra sessizleşti. Vücudu yorulmuştu. Birazdan sonsuza denk dinlenecekti.

"Sana son kez bir iyilik yapacağım."

"Son kez ne istiyorsun?"

Azra'nın aklına dolan Biray ve Emirli anılar gözünün önünden geçti.

Emir bir abi olmuştu ona. Biray ise kardeş, can, yoldaş.

"Son kez." Dedi nefes aldı Azra.

"Ses-" susuzluktan kuruyan boğazı konuşmasını engelliyordu.

"Seslerini."

"Seslerini duymak." Öksürdü.

Arkasında ki adamlardan birine işaret vermiş, hızla biray'ın numarası tuşlanmıştı.

Açmadı.

Tekrar arandı.

İkinci arama da,"alo," diye Biray'ın sesi çatallıydı.

"Efendim." Dedi.

"Kimsin?" Azra gülümsedi. Son kez.

"Kimsin?" Dedi tekrardan.

"Kim o?" Emir'in sesini duymasıyla, sonuna geldiğini anladı.

"Bilmiyorum." Dedi Biray.

"Biray." Azra lafını tamamlanmadan telefon kapanmış. Bedenine hapsolan kurşunlar bir olmuştu.