BİRAY

25. Bölüm

Medya. Biray

Babam ve annemin kollarında güzel bir uyku çekmiştim. Annem saçlarımı okşamış, babam hikayeler anlatmıştı.

Arada birbirlerine cilve yaptıklarını görüyor ses çıkartmıyordum.

Sabah babam uyandırdığında, gözlerinin altında ki morluklar belirgindi. Uyumamıştı. Belliydi.

"Güzelim." Anneme döndüm. Onunda gözleri aynıydı, ikiside uyumamış. Beni uyutmuşlar.

Alt kattan ses geldiğinde yataktan kalktık. "Hadi sen elini yüzünü yıka." Dedi annem.

"Duş alayım mı?"

"Al, güzelim."

"Ama kapıda bekleyin olur mu? Gitmeyin."

"Tamam." Babama gülümsedim.

Ben duş aldım ve annemin banyoya bıraktığı kıyafetleri üstüme geçirdim.

"Anne. Baba." Diye seslendim.

İlk önce annem girdi. "Saçlarımı kurutur musunuz?"

Annem öyle bir gülümsedi ki içim eridi.

Ardından babam girdi ve annem saçlarımı tararken babam kuruttu.

Bu anı ölümsüzlestirdim. Bol bol fotoğraflarımızı çektik.

Evden kıyafet alırken benim masamda gördüğü kamerayı alan Baranı aşağı indiğimde bol bol öpecektim.

Saçlarımı taradiktan sonra annem, omuzlarıma gelen saçlarımı ördü. Ve öpücük bıraktı her ikiside.

İyi ki ailem di onlar.

Beraber odadan çıkıp, alt kata indik. Salona girdiğimizde gördüklerim ile neredeyse gülecektim.

Ne olmuştu buraya.

"Benim gördüklerimi sen de görüyor musun?" Dedi babam anneme.

Gülecek gibi oldum.

"Görüyorum hayatım. Görmemeyi tercih ederdim." Diye ekeldi

"KARAN. SAVAŞ. ALPEREN. KAAN. BARAN VE AKAY." Diye bağırdı.

Sonra bana döndü. "Onlara çekmediğin için çok teşekkür ederim." Kıkırdadım dediklerine.

Ardından yattığı yerden kalkan ilk Kaan abim oldu.

Uykulu gözlerle bakındı. Bizi gördüğünde yattığı yerden doğruldu.

"Birde sabah erken kalkıp etrafı temizleyecektik." Dedi Akay'a bakarken.

Ardından, "baba," diye döndü.

Yavaş yavaş herkes kalkınca, babamı görüp sustular. "Senin aklına Akay." Dedi hepsi bir ağızdan.

Hepsi yerde yatmış, Karan abim hariç, o koltukta yatıyordu.

Yerde cips poşetleri, her yere dağılmış mısırlar, çikolata poşetleri.. öyle bir haldeydi ki salon. Yerlerde eşleri nerde olduğu bilinmeyen çoraplar... Sigaralar ve alkol olduğunu bildiğim, şişeler. Ve hiçbiri uyanmadan önce sarmaş dolaş olan abilerim,Akay ve Baranın birbiriin ağzına girecek ayakları.

"Baba." Dedi hepsi bir anda.

"Yazık değil mi?" Diye sordu mısırları gösterip.

"Biz akşam toplayacaktık ama Akay, yarın sabah erken kalkıp toplarız dediği için öyle yapalım dedik."

"Pes valla pes."

"Korku filmi izledik, baba. Akay korkunca burda uyuyalım dedi ve bir ara ışıklar gitmişti bizde böyle bıraktık, sabah hallederiz diye." Dedi Baran.