33. bölüm FİNAL

2.4K 63 5
                                    

2 ay sonra.

İtalya'dan 2 hafta önce dönmüş ve buradaki işlere koşuşturmaktan Emir ile nişanınımız bu tarihe ertelenmişti.

Kalkın gençlik bugün emirler beni istemeye geliyordu.

Yümra ve Baran abim ise bizden 3 gün önce nişanlanmıştı. O gün aklıma geldikçe gülmeden duramıyordum. Herkes aşırı heyecanlı ve stresliydi.

Ama gayet güzel geçmişti.

Karan abim, Maya abla ile bir ilişkiye başladıklarını söylemişti.

-Maya Öztürk Cumhuriyet Savcısıydı.-

Savaş abim ise, bana kaşla göz arasında Başaktan hoşlandığını söylemişti.

Kıskançlıktan çatlasam dahi Başak'ın ağzını yoklamıştım ve konuyu kapattırmıştı ben de tekrar açmamıştım.

Alperen abim aşık olduğu kişiyi asla ama asla söylemedi bize. Sır gibi sakladığı kişiyi çok merak ediyordum. Bize sadece sırası var demişti. Kızın ondan haberi dahi yokmuş. Umarım mutlu olurdu abim.

Kaan abim de ise hiçbir şey yoktu.

Akay da da öyle.

Evde kaldık diye geziyorlardi.

"Başak, kırmızı üstünde siyah çizgiller olan gömleğim yıkandı mı?"

Savaş abim mutfağa girdiğinde Başak ile yufkaların içini dolduruyorduk.

"Yıkanmadı Savaş Bey." Doldurduğu yufkayı sararken saçlarını elinin tersiyle sildi.

Karnı belirginleşmişti. Saat 15:30 da rendavusu vardı. Cinsiyetini öğrenecektik. Bebek 4 aylık olmuştu bile.

"Senin rendevun kaçta."

"Neden ki?" Diye sordu başak saf saf.

"Seni ben götüreyim?"

Başak benimle göz göze geldiğinde gülümseyip kafamı salladım.

"3:30 da. "

"Tamam 3 gibi hazır ol. " Ve abim bana bakmadan arkasını döndü gitti.

"Bizim afacan büyüdü ha."

Gözleri dolu dolu oldu. "Evet. Sırt ağrılarım şimdiden başladı umarım normaldir. "

Bize Yümrada katıldığında yufkaları doldurmaya devam etmiştik.

Yümra'nın gözleri ara ara benim gibi, Başak'ın karnını bulduğunda bakışlarını kaçırıyordu.

İlk zamanlar Başak bunu fark ettiğinde her şeyi anlamıştım.

Kürtaj yaptırdığımı, o şerefsizi, yümra'nın hamile olmasının zor olduğunu.

Beraber ağlamıştık. En azından anlamıştı.

"Saat gelmiş, ben hazırlansam?"

"Git yavrum git. Bize güzel haberlerle gel." Dedi annem de.

Saatler geçti içimdeki heyecan büyüdü.

Emirlerin gelmesine az kalmıştı. Ama başak ve abim hâlâ ortalıkta yoktu.

Karan abim ve Maya abla bir köşede fısır fısır konuşuyorlardı.

Zil çaldığında Emirlerin geldiğini düşünüp heyecanlandım. Herkes benim heyecanıma güldüğündü stres oldum.

"Ay bayılacağım şimdi."

Tittriye tittriye gittiğim kapıyı açtığımda Abim ve Başağı el ele görmeyi beklemiyordum.

BİRAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin