OTP SERIES #2: YIXING / hiatus

33

Suho's POV

I remember what my parents always told me. That never let myself be blinded by love. Because love is dangerous. Love is deadly and it is just a stupid thing people always feel. I don't know why my parents always told me that. Pero tumatak sa isip ko ang mga katagang iyon. Lumaki akong takot magmahal. Lumaki akong palaging nag-iiwan ng pader sa sarili ko. I always secure myself, na tipong halos tumigas na ang puso ko dahil sa takot ko sa tatlong salita na iyon.

But all of a sudden, he came and he slowly made me feel the stupidest thing my parents always told me. At first I got scared. This is all first time to me. But as the time goes by, I slowly realized that this thing called love is the most precious thing human feels. Kaya ngayon, ready na ako. Whatever happens, I am ready to risk it all.

With the game of love, whether I win or lose, I am ready.

Because I am born ready. Char.

--

"W-what?"

Kita ko ang gulat sa mga mata niya. Para namang first time niya narinig ang mga salitang 'yon. I'm sure, sa dami ng mga babae at lalaki na nagkakagusto sa kanita, dapat hindi na siya nagugulat, e.

Umiwas ako ng tingin sa kaniya. Alam ko na rin naman na ma-re-reject ako, e. Alam ko na kahahantungan ko. So better na umiwas na ako sa matang iyan baka sakaling hindi ako masyadong masaktan.

I sighed. "Hindi ba obvious?"

"N-No," sagot niya. I know he's oblivious. Hindi siya yung klase ng tao na binibigyang pansin ang mga ganitong klase ng bagay. But maybe, it's time for him to know. Siguro para sa akin na rin, para parehas na kaming malinawan ngayon.

"Now, you know." halos pabiro pa na sabi ko. I even chuckled para hindi maging ganon kabigat yung aura dito sa kwarto.

"B-but..."

He can't even finish one word. I know he's speechless. I smiled and look at him.

"You don't need to answer me. I just want you to know this. I am not forcing you to like me back, okay?" I assure him. He didn't respond. Nakatingin lang siya na parang hanggang ngayon ay hinahanap pa rin ang gustong sabihin.

Saglit kaming natahimik. This is what I expected, awkwardness. Ang awkward ngayon dito and even I, can't find the right words to say.

"Ahm.." ako na ang nagsimula ng usapan namin. Napatingin siya sa akin. "May isa pa pala akong itatanong."

Nangunot ang noo niya but he didn't respond to me. So ano to? Pipe na siya ngayon? Hindi na siya magsasalita?

"Hoy sabi ko may isa pa akong itatanong." Inulit ko uli yung sinabi ko. Doon siya tumalima. Umiinit ulo ko na naman, ha.

"Y-yes?" sagot niya. He even stutter at parang napilitan lang talagang sumagot sa akin. Ay aba choosy pa siya, ako na 'to oh.

"Si Joy," pag-uumpisa ko.

"Girlfriend mo ba siya?" pagtuloy ko.

Nanlaki ang mata niya sa itinanong ko sabay umiling sa akin. "No. She's my childhood bestfriend!" pasigaw niya na sabi sa akin.

Tinaasan ko ng kilay. "Are you shouting?"

Umiling uli siya. "N-no! I-m j-just saying t-that w-we're not in a r-relationship," he said. Umiwas pa siya ng tingin sa akin.

Okay, hahaha. Cute.

"Okay," I said.

Taka siyang tumingin sa akin, na parang naguguluhan sa naging tanong ko.

Nangunot ang noo niya. "B-bakit mo natanong?" tanong niya.

Napairap muli ako sa hangin. Tandaan mo Suho, slow siya, ha. Kumalma ka.

"Ewan ko, Lay. Baka gusto ko siya jowain kaya ko tinanong," inis na sagot ko.

"What?!" singhal niya. "You like her?!"

What the fuck.

Napabuga ako ng malakas na hangin saka sinapo ang noo ko. Jusmiyo. Don't tell me I have to deal with this man everyday?! As in everyday?!

Napaupo na lamang ako sa kama saka sinamaan siya ng tingin.

"Lay, susko matulog na lang tayo na-s-stress ako sa'yo!" sigaw ko sabay higa at talukbong ng kumot.

Pinakiramdaman ko siya. Ilang minuto rin ang lumipas nang maramdaman kong lumundo ang kama, sign na humiga na rin siya, saka bahagyang gumalaw ang kumot na pinangtalukbong ko.

Hindi na ako nagmulat ng mata. Ipinikit ko na lang ito hanggang sa tuluyan na akong nakatulog.

"Goodnight," I heard someone whispered before I finally drifted to dreamland.

--

author's note: stress ka ghorl? hahahahaha.