OTP SERIES #2: YIXING / hiatus

11

Suho's POINT OF VIEW

"No! Virgin pa ako!"

Ano daw? Siya? Virgin?

Tumawa ako ng malakas. Yung malakas na malakas. Yung maglilikha ng tunog sa buong mansion niya. Napakunot ang noo niya sa ikinilos ko. Ni miski nga ang anak ko ay naguluhan sa akin. Pero masisisi ba nila ako? Joker 'tong si Lay eh! Sa sobrang joke niya parang gusto ko na siyang ibalibag.

"Ikaw?! Virgin?! HAHAHAHAHA! Baka gusto mong ipaalala ko sa'yo 'yung mga nangyari 'nung araw na 'yon ha?!" Grabe talaga siya mag-joke no? Nakakapang-init ng ulo grabe!

Lalong nagusot ang mukha niya. Siya naman ngayon ang napaupo at napahawak sa sentido niya. Infairness, ang hot niyang tingnan kapag naguguluhan. Ay bwisit! Ano ba 'yan Suho puro kaharutan ha!

"I....I don't remember anything. I don't know you. I'm a virgin. I....I just can't understand anything." Halos pabulong na bigkas niya pero sapat pa rin para marinig ko. Naawa naman ako sa kaniya. Mukhang gulong-gulo siya pero sorry na lang, simula pa lang ng mabuo itong si Myeonie ay kasama na siya sa gulong ito. So there's no point of not getting involve here. Unti-unti akong kumalma at umupo na rin sa sofa na nasa harap niya. Hinawakan ko ulit ang kamay ng anak ko.

"Sa maniwala ka man o sa hindi, nagsasabi ako ng totoo. Ang kailangan mo lang gawin ay maniwala sa mga sinasabi ko." Sabi ko. Napatingin naman siya sa akin na parang pinag-iisipang mabuti ang sinabi ko. Inintay ko ang sasabihin niya.  Kung ano mang lumabas sa bibig niya ngayon, bahala na. Kung ayaw niya, wala tayong magagawa. Hindi na para ipagpilitan ang sarili sa mga taong ayaw naman sa atin. Ansaveeeh? Nagdrama bigla ang Suho!

Pero seryoso, kung ano mang lumabas sa bibig ni Lay, tatanggapin ko na lang.

"No." Yan. 'Yan ang lumabas sa bibig niya. So hindi pa rin siya naniniwala? Okay. So let's end it here na ba?

Napabuntong-hininga ako at saka tumayo. Kinuha ko ang bag ko at naglabas ng isang suklay at isang resealable bag. Sinuklay ko ang buhok ni Myeonie and I make sure na may sumamang kuto charot. I make sure na may mga sumamang strand ng buhok bago ko ipinasok sa resealable bag ang suklay.

Inabot ko ito kay Lay.

"Here." Naguluhan siya sa ginawa ko. Kaya kinuha ko na lang ang kamay niya at pwersahang ibinigay sa kaniya ang plastic. Wala naman siyang nagawa kundi ang kunin ito.

"Kung gusto mo talagang maliwanagan, ipa-DNA mo 'yan at ang sarili mo. Hindi na kita pipilitin kung ipapa-DNA mo ba 'yan. Bahala ka na sa buhay mo." Tumayo na ako at kinuha na si Myeonie. Naglakad na ako paalis pero may naalala ako bigla.

Bumalik ako sa kaniya. Kinuha ko ang wallet ko at may kinuha na isang maliit na papel.

"That's my address. I am not expecting you to believe me pero kung sakaling magbago isip mo, diyan mo na lang ako puntahan." Huli kong sinabi bago tuluyang binuhat si Myeonie at lumabas ng mansion niya.

Status: Very Disappointed