Forever <STEREK>

Çocuk

Beni dudağımdan öptü. Birkaç saniye öylece kaldık. Sevgime karşılık almam bile beni heyecanlandırmışken bu yaptığı orada bayılmama sebep olabilirdi. Sarılmayı bıraktık.

-Bunu daha önce söyleyemediğim için özür di... Bir dakika, s-sen de mi beni seviyorsun?

Derek: Evet.

-BUNU NEDEN BANA SÖYLEMEDİN?

Derek: Bilmiyorum karşılık alamamaktan korktum.

Yüzündeki ağlama tamamen geçmiş değildi ama yerini büyük bir tebessüme bırakmıştı. Ve ben o an düşündüm ki, ya orada ölseydim? Sevdiklerinize sevdiğinizi söyleyin, yarın çok geç olabilir.

Bir kez daha sarıldı.

Derek: S-sen nasıl?

-Neler olduğuna inanmayacaksın. Benimle gel.

Elinden tutup onu ormanın girişine götürdüm. Ne kamyon ne de Tom orada değildi.

-B-bir dakika önce buradaydı.

Derek: Kim?

Caddeye çıkıp sağa sola bakındım.

-Ama...

Derek: Stiles kimden bahsediyorsun?

Yanına gittim.

-Thomas adında bir adam vardı. Beni o kurtardı. B-bir ot suyu içirdi ve iyileştim. S-senin annenle çok yakınmış önceden. Yangını, Peter'ı hepsini biliyordu. Babana olanları, her şeyi doğru anlattı. Seni de tanıyordu en son 5 yaşındayken görmüş seni. Onu hatırlıyor musun?

Derek: Pek hatırlayamadım.

Derin bir iç çektim. Bu yaşananlar hayal değildi biliyordum. Yalnızca Derek o zamanlar küçük olduğu için hatırlayamamıştı, ya da ben kendimi bu şekilde avutuyordum. Her neyse diyip eve döndük. Derek, Scott'ı arayıp iyi olduğumu, eve döndüğümü söyledi.

Derek: Seni aradım, dünden beri o nehirde seni arıyordum, kurtarma ekipleri sonradan beni uzaklaştırana dek. Ç-çok korktum, bilirsin şey sandım ş-şey...

-Derek, ben iyiyim. Önemli olan da bu. Artık düşünme.

Omzuna yattım. Kolunu öteki omzuma uzatıp elimi tuttu.

Derek: Bir daha sakın böyle saçma bir harekete kalkışma.

-S-sadece Jasper'ı kurtarmak istem... Jasper nerede?

Derek: Jasper!

Jasper, yatak odasından koşarak geldi. Derek'i bırakıp onu kucağıma aldım. Yüzümü yalamaya başladı.

Derek: Uğruna ölümü göze aldığın bir şeyi öylece bırakamazdım değil mi?

Gülümsedim. Biraz sonra birlikte yatağa yattık. Onun göğsünde uyumayı hiçbir şeye değişmezdim. Kalp atışlarını dinlemek beni rahatlatıyordu. O da beni seviyordu, her şeye rağmen belki de hayatımın en güzel günüydü.

Ertesi gün uyandığımda Derek henüz uyuyordu. Kalkıp kahvaltı hazırladım ve Derek'i uyandırmak için odaya döndüm.

-Derek.

Uykulu bir sesle "hıı" gibi bir ses çıkardı.

-Kahvaltı vakti uyan.

Derek: Biraz daha uyusam?

Kolumdan tutup beni yatağa çekti.

Derek: Mesela seninle?

HALA BU DURUMA ALIŞAMAMIŞTIM. Yüzümde salakça bir gülümseme oluşmuştu ve kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Ellerimi saçına götürüp saçlarını bozdum.

-Okula geç kalacağız.

Derek: Olsun.

-Derek, çocuk gibisin.

Derek: Biliyorum.

Gülmeye başladık. Her şey fazlasıyla yolundaydı, sanki asla uyanmak istemeyeceğim bir rüya gibi.
Kahvaltımızı yapıp üstümüzü giyindik. Arabaya binip okula doğru yola çıktık. Yol boyu tek kelime etmedik ama sürekli birbirimize bakmıştık. Tanrım, her şey neden bu kadar güzeldi? Böyle güzel şeyler yaşamaya alışık değildim.

Okula vardığımızda sınıflarımıza gitmek için ayrıldık. Scott sınıftaydı. Koşarak bana sarıldı.

Scott: Şükürler olsun, dostum beni o kadar korkuttun ki.

-Sorun yok ben iyiyim.

Sarılmayı bıraktık.

Scott: S-sen nasıl kurtuldun?

-Çok uzun hikaye, oturalım anlatacağım.

Sıraya oturduk ve ona yaşadığım her şeyi anlattım.

Scott: Bu yaşadıklarına şaşırmam için önce yaşadığına şaşırmayı bırakmam gerek.

-Ve daha da önemlisi...

Beni daha da büyük bir merakla dinlemeye başladı.

-Derek ve ben, sevgiliyiz, ya-yani sanırım öyleyiz.

Scott: NNE?

-Evet ben de hala şoktayım!

Scott: N-nasıl oldu?

-Dün eve vardığımda ona sarılırken birden söyledim. O da beni sevdiğini söyledi ve beni öptü.

Daha da büyük bir şaşırmayla:

Scott: NNNE?

O sırada hoca sınıfa girdi. İkimiz de toparlanıp ayağa kalktık. Fısıltıyla:

Scott: Sana söylemiştim. Ve ve ve, Scott Mccall yine haklı.

Güldüm. Ders bitiminde Derek'i bulmaya gittim. Sahadaydı ve evdeki "çocuk" halinden eser kalmamıştı. Sanırım o çocuksu tavırları yalnızca benim yanımdaykendi. Kenarda oturup izlemeye başladım. Beni görmemişti ama birden bana döndü. Beni görüp yanıma geldi.

Derek: Hazır mısın?

Başımı salladım ve ayağa kalktım. Elini belime koydu ve yürümeye başladık.