Hajime Hinata x Nagito Komaeda [✓]

8 🧡🧡

Pov Nagito

Podejrzana dziewczyna wyszła z domu. Miałem tak wiele pytań. Ubrania Hajime które miałem na sobie, były tak przytulne.

- Hajime, kto to był?

- Ehh, koleżanka z klasy...

- Co ona tu robiła? Wyglądała jakby czuła się jak u siebie.

- Przyniosła mi notatki i, no cóż, dość szybko się przyzwyczaja.

- Aha, a jak ma imię, jeśli mogę spytać?

- Emmm... wiesz co? Po prostu zmieńmy temat, pomówmy o czymś innym. Po co mnie dziś odwiedziłeś?

Koleżanka Hajime wydała mi się niezwykle podejrzana, chciałem ją poznać bliżej, ale w mniej przyjemnym sensie.

- Przyszedłem żeby sprawdzić co u ciebie. Jak się czujesz?

- Całkiem dobrze, pewnie wrócę jutro do szkoły.

- To wyśmienicie.

Po tej krótkiej rozmowie posiedzieliśmy trochę razem. Byłem niebywale szczęśliwy mogąc spędzić z nim czas. Wydawał się być... idealny. Pomimo tego, że był chory i tak wyglądał niesamowicie. Jego uśmiech sprawiał, że chciałem rozmawiać z nim wiecznie. Niestety musiałem wracać do domu po pewnym czasie. Zabrałem swoje ubrania i pożyczyłem parasol od Hajime, po czym wyszedłem. Wciąż padało.
-----
Następnego dnia wszystko było mokre i zimne. Co prawda nie padało już, ale chmury wciąż wisiały na niebie. Poszedłem do szkoły. Niewiele osób chciało ze mną rozmawiać. Większość uważała że jestem dziwny, a nawet niebezpieczny. Prawdopodobnie mieli rację.

Podczas jednej z przerw wszyscy mieli kogoś z kim mogli porozmawiać, kiedy ja siedziałem sam przy oknie. Nawet nie zauważyłem kiedy odleciałem w krainę wyobraźni. Wszystko oprócz Hajime, straciło dla mnie znacznie. Liczył się tylko on...

- Nagito.

Myślałem o tych rzeczach, które moglibyśmy razem zrobić...

- Nagito, halo?

Chciałem spędzić z nim jeszcze trochę czasu...

- Haloo! Nagito!

- Ah! Chiaki, przepraszam, zamyśliłem się.

- Teruteru przygotował jedzenie i chciałam się zapytać czy chcesz trochę.

- Jasne, jasne, zaraz do was przyjdę.

Chiaki przez chwilę patrzyła na mnie, jakby próbowała czytać mi w myślach. Wreszcie zapytała.

- Ostatnimi czasy jesteś jakiś oderwany od rzeczywistości, nad czym tak myślisz?

- Poznałem kogoś kto zmienił moje życie.

- Chodzi o tego przyjaciela, który jest chory? - zapytała przekrzywiając lekko głowę

- Tak...

Chiaki przysunęła jedno z krzeseł do mojego stolika i usiadła na nim.

- Opowiedz mi więcej. - powiedziała

- Poznałem go przez przypadek w nieciekawych okolicznościach i się zaprzyjaźniliśmy.

- Znam go? To ktoś z równoleglej klasy?

- Nie, jest z kursu rezerwowego. Jak wiesz nie przepadam za tymi osobami, ale on, on jest inny.

- Cieszę się, że wreszcie poznałeś kogoś kto chce się z tobą przyjaźnić, oprócz mnie. To zabrzmiało trochę niegrzecznie, mam nadzieję, że wiesz o czym mówię?

- Tak, rozumiem.

Chiaki odniosła krzesło i odeszła. Po kilku minutach dołączyłem do reszty klasy przy jedzeniu.

Pov Hajime

Tegi dnia w szkole czułem się trochę inaczej. Nie przez to, że na lekcjach nie zawsze rozumiałem o czym mowa, ale przez coś innego. Czułem się jakby ktoś mnie obserwował. To bardzo niepokojące.

Po zakończonych lekcjach niestety nie spotkałem się z Nagito. Widziałem go z daleka kiedy stał przy reszcie swojej klasy, nie chciałem mu przeszkadzać. Po prostu poszedłem do domu.