Nefessizkalp. #wattys2024

Meryem

Herkese Merhaba!
Coook uzun zamandan sonra bölüm atmaya karar verdim.
Bölüm atmamamın sebebi zamanım olmadı içindi..
Amaaaa artık bölümleri yazacak bol vaktim var..

İyi okumalar ❤️

"Ben Yusuf küçük kız"

Karşımdaki uzun esmer olan adama dalmıştım.
Ne dediğini bile duymamıştım, bana ne oldunu da tabi.

Ellerini yüzümün önüne getirerek "sana diyorum küçük kız, neye daldın" dedin de hemen kendime çeki düzen verip.
Gözlerimi gözlerine bıraktım.

" Bu vakitte burda neden konağı gözetliyorsunuz?"

"Gözetlediğimi kim söyledi? Ben sadece Boranın yanına gelmek istemiştim.
Önemli Belgeleri imzalamayı unutmuştu. Bende Yatıyorlar mı acaba diye bakınıyordum.
Sen beni bırakta sen ne arıyorsun bu vakite?"

O kadar aralıksız konuştu ki ne zaman bana cevap vermem gerektini unutmuştum.
Ve aklıma neden buraya ablamın evine geldimi bile unutuyordum neredeyse.

" Şey ben yani ablamın evi yani eniştemin evine geldim."

"Enişten? Dur enişten Boran olmalı değil mi?"

"Evet" diye bildim sadece.

Yusuf uzunca düşündü, intikamını ablasından alacaktı Boranın canını yakmak için ama eğer ablasının canı yanarsa Boran dahada çok yanar.

Kıza uzunca baktı.
Masumdu ama Yusufun kardeşide Masumdu.

Kalbinde bir gram sevgi bile kalmamıştı.
Ve Boranın canını yakmadan ona içi rahat etmeyecekti.
Ve bu kızı kulanacaktı.
Çünkü Berfini kendine aşık edemezdi o zaten Borana deli gibi aşıktı.

" Bu saate burda olman güvenli değil küçük kız"

"Eğer izin verisen zaten konağa gireceğim"
Önümden çekilerek konağa geçmeme izin vermişti.
Bu adam çok tuhaftı, gördüm konağı gözetliyordu. Ama pek üstüne varamadım ve konağa girdim.
Mutlaka ablama sormam lazımdı bu adamı.

Konak o kadar büyüktü ki ablamin hangi odada kaldına dahil hiç bir fikrim yoktu.
Karşıma birden uzun boylu adam kaşlarını çatmış bakmış bana bakıyordu.

Bölüm kisa farkındayım ama ilerde çok uzun yazacağım..