Ne bir nefes nede bir uçurum seni bana anlata bilirdi. Uzağa baktığımdan beri kendimi seninle görmektense, yalnızlığımı görüyorum.
Kalbim nefes almıyor.
Öncelikle herkese merhaba! Biliyorum bölümleri çok geç atıyorum ama mağlum okul.. Sizleri ve kitabımı çok seviyorum bunu bilin yeter!
Bu arada bu Meryem;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda Yusuf:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Berfin
Ne işi var bu adamın burda? Boran bu adamı burda görürse beni kesin öldürür. Bilmiyorum ama bu adamı sevmiyordu ve bu adam her defasında benimle konuşursa dahada deli oluyordu. Sorun ben miydim yani?
Hemen ayağa kalkarak koşar adımlarla Yusufa ilerledim.
"Buyrun?"
"Merhaba Berfin"
Bu adam neden böyle hep sırıtıyor.
"Ne için gelmiştiniz?"
"Boran yok mu?"
"Hayir yok"
"Ona uğradımı dersin artık"
Diyerek gitti.
Neydi şimdi bu? Bu Adamın benimlene derdi olabilir yada Boranla?
Her şeyin benden habersiz olmasına artık dayanamıyordum. Susmak benim için bir kayıptı. Boranla artık konuşma vakti geldi çünkü benim ne sabrım nede gücüm kaldı.
Elimdeki Güler'i masaya koyarak konağın kapısına bakıyordum. Yine her zaman ki gibi geç geliyordu. Bir insan neden bu kadar soğuk kaba olabilir?
Kapı birden açılınca hemen gözümü ordan çektim ve masaya baktım.
Adımları dahada yaklaşınca istemezce gözümü o yöne çevirdim. Boranın gözü kıpkırmızıydı. Ama neden? Kaşlarını çatmış gözlerini bana dikmişti.
"İyi misin Boran?" dedimde, kolumu sıkı tutarak, gözleri simsiyaha dönüşmüştü.
"Boran canım acıyor!"
Sanki beni duymuyordu.
Artık dayanamıyordum, gözlerimden bir yaş aktı.
"Boran bırak ne olur!"
Bırakmadı dahada sıkı tuttu ve kulağıma yaklaştı.
"Bugün dile getirmek istediğim belki yarın pişman olacağım sözlerdir. Kim bilir belki sende bir yalandın. Kalbimde yaşam veren sevgi belki kendini bu yalandan kurtarır. Senden nefret etmiyorum, ama sevemiyorumda"
Duydum sözlerden sonra gözlerimi Boranın gözlerine hapis etim.
Ne diyordu bu adam?
"Se-"
"Sus Berfin" diyerek kolumu bıraktı ve yukarı çıktı. Bende sandalyeye düşerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
×××
Meryem (Berfinin kardeşi)
Ablamın konağın önüne geldimde bir adam konağı izledini gördüm..
Eğer gidersem bir şey yaparmıydı?
Mecbur gitmeliyim çünkü bunu ablama demem lazım.
Konağa doğru yaklaştığımda, konağı izleyen adam beni fark ettiğinde hemen arkasını döndü.
Bende bağırarak, "Kimsin sen!" diyerek onu durdurmaya çalıştım.
Önüne dönerek bana baktığında kalbim birden hızlı atmaya başladı. Ne oluyor bana allahım?
