Kimse seni benden alamaz!

171 18 2
                                    

Bölümleri çok kısa ve geç yazdığımın farkındayım ama İnanki ne bir internet nede bir zamanım var.
Bu yüzden sizden çok ama çok özür diliyorum.

Kendinize iyi bakın.

İyi okumlar ❤️


İnsanın acı çekerken gülmesi.

Yazardan

Yavaşça gözünü açan berfin, yanında sevdiği adam elini tutarak yattığını gördü.

Berfin sevdiği adamın yanaklarını dokunarak ağlamaya başladı çünkü abisinin ona yaptıkları aklına geldi.

Neden benden bu kadar nefret ediyorsun diye düşündü.

Gözlerini açmaya başlayınca boran, berfin yüzünü çevirdi.
Ona bakmak istemiyordu çünkü gururu mahvolmuştu.

"Berfin uyanmışın, iyi misin ?"

Ne kadar telaşıydı ama bir gram inanmıyordum ona.

"Berfin yüzüme bak! Neden cevap vermiyorsun?"

Sessiz olmak istiyordum çünkü konuşmaya gücüm yoktu.

"Kadın sen beni deli mi etmek istiyorsun?"

Yüzünü ona çevirerek gözlerine içine baktı.

O kadar çok ağlamıştı ki gözlerinin kırmızı olduğuna Emindi genç Kadın.

"Sen ne zamandır uyandın ve neden ağladın?!"

Sustu berfin.

"Neden cevap vermiyorsun lan"

"Konuşsana kızım!"

"Neden bana bu yaptın" sessize konuşmaya başladı berfin.

"Ne yaptım ben?"

"Hayallerimizi kendi ellerinle yıktın"

***

Boran

Boran bir sağa bir sola dönüp geliyordu.
Nasıl ve nerden öğrendi berfin.
Kim ona sahte kuma getirdimi söyledi, üstelik abisinin Hapise atacağım yalanını kim dedi.

Aklına sadece bir isim geliyordu.
Zeliha

"O Kadını bulduğumda Allah şahidim olsun ki yaşatmayacağım."

***

Berfin

Ölmek istiyorum, yok olmak istiyorum.
Gücüm yok artık.
Kendimi ne zaman iyi hiss etsem bir olay çıkıyor.
Eskiden çok mutlu biriydim şimdi ise mutluluk nedir bilmiyorum. Bunun tek suçlusu sevdiğim adam.

Artık kendimi ezdirmeyeceğim.
Hele abime yapacaklarını duydumdan beri hiç duramam.
Boşanacağım. Bu ne kadar zor bir şey olsa bile yapacağım.

Yatağımdan yavaşça kalkmaya çalıştım, abim kapıda beni bekliyordu.
Beni aileme götürecekti.
İçim ne kadar yansada artık çok geçti çünkü Boran bu sevdayı kendi elleriyle çöp eti.

Kapıyı açtığımda karşımda delirmiş bir boran gördüm.

"Nereye?" diye sordu.

"Senin olmayacağın bir yere." Diye seslendim.

"ANLAMADIM!" diye bağırdı.

"Bağırma bana, buna hakkın yok hele bu yaptıklarından sonra hiç yok!"

"Nasıl hakkım yok lan? Karımsın sen benim?!"

"Artık değilim Boran Atahan"

"Nasıl değilsin lan? Sen beni deli mi etmek istiyorsun ?"

"Boşanmak istiyorum"

Bunun üzerine boran bana yaklaşmaya başladı , her yaklaştığında bende bir adim geriye gidiyordum.

"Yaklaşma"

Dahada yaklaşmaya başladı.

"Yaklaşma dedim sana"

"Sen BENİMSİN"

"Uzak dur benden! Ben senin değilim anladın mı ?? Değilim!"

"Sen benimsin. Gözlerin, ellerin, dudakların, sesin, nefesin sana ait olan her şey benim"

"Neyim ben? Malın mı? Aa tabi beni ailemden aldın intikam için unutum pardon"

"Sus"

"Neden? Doğru değil mi?"

"SUS LAN SUS " diye kükredi.

"NEDEN HA NEDEN ? DOĞRU DEĞİL Mİ? "

"SENİ SEVİYORUM LAN! ANLADIN MI? RAHATLADIN MI? AŞIĞIM SANA ÖLÜYORUM OLDU MU?"

"İnanmıyorum sana"

Boran bu Sefer iki eliyle kollarımı tuttu.

"İster İnan ister inanma. Ben yaşadığım sürece kimse seni bende alamaz."

Nefessizkalp. #wattys2024Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin