Bu bölümde ben bile üzüldüm.
İyi okumalar.
Yazardan
Günün birinde bu acılar bitecekti, günün birinde bu gurur, intikam, onca kötülük bitecekti.
Ya aşklarıda biter miydi?
Bu gözyaşları bitecek mi?
***
Boran
Ne işi vardı bu kadının burda?
Bermal hanımın yeğeni olduğunu biliyorum, onun için geldiğinde biliyorum.
Anam dedim kadının pislik yeğeni.
Bermal anam o kadar temizdi ki, ama bu kadın tanıdım en pislik bir kadındı.
"SEN NE İŞİN VAR LAN BURDA? HANGİ YÜZLE GELİYORSUN LAN SEN? YETMEDİ LAN YAPTIKLARIN"
Kendime hakim olamıyordum. Ellerimle saçımı çekmeye başladım, vurdum, bağırdım.
Berfin korkmuştu.
Zelihanın kim olduğunu bilirse eminim benden daha çok nefret edecekti.
Bunu asla öğrenmeyecek, asla.
Zelihayı kollarindan tutarak konağın kapısını açıp dışarı atım.
" Oğlum tamam, haklısın ama o benim biricik yeğenim, abimden kalan tek
hatıra bana . İstanbul'da kalamaz artık evine haciz gelmiş. İşindende atılmış."
"Beni ilgilendirmez, ne yapıyorsa yapsın ama bu konağa adım atmasın"
"Oğul eğer o girmezse, bende giderim."
"O KADİN BU EVE GİRMEYECEK"
Berfin bana bakarak
"GİRECEK BORAN AĞA"
Ne diyordu lan bu kadın? Kim olduğunu bilse bunu dermiydi acaba?
Berfinin kucağama alarak odamıza götürdüm.
"Berfin o kadın bu eve girmeyecek"
"Neden Boran? Neyi bilmiyorum ben?"
"Olmaz dedim sana"
"O kız, o fotoğraftaki kız. Kim o kız Boran?"
"SEN BENİM ODAMIMI KARIŞTIRIYORSUN LAN, HANGİ HAKLA?"
"KARIN OLARAK, HANGİ ADAM ESKİ SEVDİĞİNİN FOTOĞRAFINI SAKLAR HA?"
"NE SEVDİĞİM Mİ? HEM OLSA BİLE SANANE LAN"
O kadar bağırıyorduk ki, bu kavga hiç iyi değildi.
"Tamam o zaman bundan sonra bende istediğimi yaparım. Hata Selim'in fotoğrafına bakarak yatarım"
Bu kadın canına susamıştı. Ellerim sinirden titriyordu. Ellerimle saçımı cektim. Sinirden odada ne varsa hepsini kırdım, dağıtım.
Berfine yaklaşarak
"Sen benimsin, bunu o küçük beyinine koy.
Ha eğer abinin gebermesini istiyorsun o zaman başka."
"Ben senin değilim, hiç bir zamanda olmayacam, sen git sevdiğinin yanına. Benim yanımda işin yok"
"Berfin ben sana yapacağımı bilirim"
"Ne yapacaksın ha"
"Benim olacaksın"
"Kes sesini duymak istemiyorum anladın mi SUS"
( Burda şarkıyı açın)
Ağlıyordu, onun ağlamasına dayanamıyorum.
Ama buna mecburdum abim için.
Kendimden o kadar nefret ediyorum ki, abimden utanıyorum, düşmanımızın kızına aşıktım.
Affet abim.
"Daha ne istiyorsun boran? Yetmedi mi yaptıkların? Dayanmıyorum. Annemi özledim. Ne olur anla beni, benim ne günahım vardı"
"Ağlama"
"NİYE HA NİYE YETER YETER"
Bende ağlamaya başladım.
İkimizde ağlıyorduk.
"Benim ne günahım vardı berfin? Bende annemi özlüyorum. Ben annemi tam 22 sene boyunca hasretim. Ben onun kokusunu içime çekmeyi özledim. Ben babamın bana oğlum demesini özledim. Ben abimle oyun oynamayı özledim. SÖYLE BANA BENİM NE GÜNAHİM VARDI. Bana şimdi beni bırak diyorsun, ben daha kaç kişiyi kaybedeyim"
Berfin
"Nasıl kaybetmek" sesim titreyerek çıkmıştı çünkü ikimizde deli gibi ağlıyorduk"
"Boşver."
Kapıyı sertçe yüzüme kapattı.
Bende yere çökerek ağladım
Ağladım ağladım...
Annemin fotoğrafına bakarak sanki Benimle konuşuyormuş gibi dertleştim.
Boran
Soluğu abimin mezarında aldım.
Ağlıyordum deli gibi.
Kalbim acıyordu.
Unut diyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefessizkalp. #wattys2024
RomanceNe bir nefes nede bir uçurum seni bana anlata bilirdi. Uzağa baktığımdan beri kendimi seninle görmektense, yalnızlığımı görüyorum. Kalbim nefes almıyor.
