Ne bir nefes nede bir uçurum seni bana anlata bilirdi. Uzağa baktığımdan beri kendimi seninle görmektense, yalnızlığımı görüyorum.
Kalbim nefes almıyor.
Her şeyin bir sonu var. Senin sonun olmasın, olursa benimde sonum olur.
Ruhumda, bana olan bu vücuta yorulmuştu artık. Ben eski ben değilim ki, İnci olsa bunlara izin verir mi? Bu ağalarla kendini yem eder miydi? Nerde o kendine güvenen kız. Yok etiler inciyi, bitirdiler inciyi. Ama yemin ediyorum ki Berfin bunların bütün hesabını soracaktı. Ne kadar Borandan korksamda, kaybedeceğim bir şey yok.
Beni bir odaya kapatı hain herif. Ben mi konuştum bu Mert denen adamla. Neymiş sen benim soyadıma laf mi getireceksin. Boran ağa sana yemin ediyorum ki, ben acı çekmeyecem, sen acı çekeceksin. Bana aşık olacaksın. Önümde acı çekeceksin.
Okul hayatım başlamadan bitti mi? Deliye dönmüştü, mert elimi tutarken. Beni kucağına alıp ordan götürmüştü. Sonra kükreyerek,
"BU KADINA BENDEN BAŞKA BİRİ DOKUNURSA, ALLAH ŞAHİDİM OLSUN Kİ, YAŞATMAM."
Eski sevgilisi ağlayarak "Boran.. Sen ne diyorsun kim bu kız. Bizi nasıl unutursun"
"Beni dinle, annem yarın bizde kalacak. Eğer annem benim yanımda yatmadığını görürse, iyi olmaz. Bütün Mardin bizi konuşur. O yüzden benim yanımda kalacaksın. Anladım mi beni? "
"Anlamadım"
"NE DEMEK ANLAMADIM LAN"
"Senin yanında kalacağıma, ölürüm daha iyi"
"Daha iyi ya, bende senden böyle intikamımı alırım. Her gün yanımda kalacaksın. Annem burda olmasa bile"
"Sen öyle san, ben senin karın değilim BORAN AĞA, ben senin kölenim, kurbanınım. "
"O zaman bir köle ne yapası gerekiyorsa sende onu yapacaksın."
"Asla"
"BERFIN ABİN""
"TAMAM ALLAH BELANI VERSİN, TAMAM"
***
Aşağıda hizmetçilerle beraber, konakta Boranın annesini bekliyorduk. Öz annesi değilmiş. Boran anne babasını küçüken kaybetmiş. Babası oğlunun ölümüne dayanmadı için kalp krizi yüzünden ölmüş, anneside intihar etmiş. Bu olanlar çok kötü , hele Boran küçüken bunların yaşanması. Çok korkunç. Bermal hanım, Boranın annesinin en iyi arkadaşıymış. Borana annelik yapmış, büyütmüş. Kendisi hiç evlenememiş. Nedeni bilmiyorum, zaten bu olanları Fatma hanım yani burda çalışan hanım anlatı..
Araba sesleri duyunca anladım ki kapıdalardı. Hemen oraya gittim. Karşımda çok güzel bir kadın durdu. Gözleri masmavi, boranin annesi olmadı ne kadarda belli oluyordu.
"Hoşgeldiniz Bermal Hanım " dedim Ve ellini öptüm.. Bana baktı ve " Hoşbuldum kızım, hele de bakım, nerededir Boran ağan.
"Burdayım Ana"
Yukardan sesler gelince boranin olduğunu anladım.
Bu kadın böyle intikam alacak gibi bakmıyordu. Tam tersi çok güzel bakıyordu.
Boran yanımda durdu ve
"Ne bakıyorsun, alsana anamın elindekilerini"
Çok kabaydı bu adam.
Ellerindeki poşetleri almak için elimi uzantımda.
"Dur kızım, bunlar ben kendim yukarı çıkarırım, siz yemeğe başlayın ben geliyorum"
***
Gece olmuştu, herkes kendi odasına çekilirken. Ben ne yapacağımı bilmiyordum.
"Ne dikiliyorsun orda, geç odama beni bekle"
Beni bekle mi, yoksa. Yok yok canım. Aklına kötü şeyler getirme Berfin
Kapı açıldı birden. Yanıma geldi ve " Sanma anam geldi diye cezanı unutumu. O mert sana dokundu, bunun hesabını vereceksin, anladın mi beni"
"Ben bir şey yapmadım, o beni tuttu."
"Tuttu ha? " Üstüme yürüdü, yatakta oturdum için, üstüme çıktı. Deli gibi titriyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafasını boynuma götürerek, kokladı. O kokluyor ben ölüyorum.
"Yapma Boran ağa ne olur"
"Bu kokun, annemin kokusu"
Biraz olsun ona acımıştım. Benim kokumu annesinin kokusuna benzetiyordu.
"Berfin beni deli ediyorsun, senden nefret ediyorum"
