Kalbimden Vurma.

161 13 5
                                    

Berfin

Odamda sesisce onu bekliyordum.
Ne oldu, neler oluyor bilmiyorum ama fırtına yavaş yavaş yükseledini farkındayım.

Kim o adam?

Neden ondan bu kadar hoşlanmıyor?

Neden bana böyle davrandı?

Korkuyorum.

Korkuyorum çünkü Boran bana ilk gün ki gibi bakıyor, onu ilk gördüğümde bana siyah gözleriyle öldürdü gün geliyor aklıma..

Bir adam ne yapmış olabilir?

Odada dönme dolap gibi dönüyordum.

Korkuyorum.
Hemde fazlasıyla.

Kapı açıldında, kalbim yerinden çıkacak gibiydi.

Boran bana yavaş yavaş yaklaşmaya başladı.

Ağzımdan

"Boran" dökülü verdi.

Bana yaklaştı.

Ne olmuştu bu adama.

Neffesi nefesime o kadar yakındı ki.
Kalp ritimlerimiz bir birine karışmıştı.

"Asla"

"Asla?"

"Benden başkasına bakma.
Görme.
Sen başkasına kör ol bana muhtaç ol."

"Ben.."

"Sus!"

"Sus çünkü susmasan deliriyorum. Seni deli gibi kıskanıyorum"

"Kim o adam?"

"Berfin. Sus"

"Tamam"

×××

O adam kim çok merak ediyordum
ama Boran daha sinirlenmesin diye üstüne gitmedim.
Şimdi odamda üstüme bir elbise bakıyordum.
Dışarı çıkacaktık boranla.
Bu benim kalbimi hızlanıyordu ya onu?
O da böylemiydi?

Dakikalar sonra odadan çıktım ve aşağıya inmeye başladım.
Üstümde sade kırmızı bir elbise, saçım ise kıvırcık haliyle bırakmıştım.

Boran benim indiğimi göründe, gözlerindeki o ışığı görmem hiçte zor değildi.

Bu adam çok tuhaf ama ben onu seviyorum hemde bu imkansızken.

"Çok güzel olmusun" diyerek kalp atışlarım hızlandırmıştı.
Bu aşk hastalığımı bile geçiyordu.

×××

Restauranta fazla kişi yoktu, herkes bir sohpet içerisindeydi.
Şimdide önümdeki yemeğe hayranlıkla bakıyordum.
Çok güzel görünüyordu.

"Keşke yemeğe baktığın gibi banada baksan karıcığım"

Önümde kahkaha atan Borana utanarak bakıyordum, domatese döndüme eminim.

"Ben şey.."

"Tamam Tamam" diyerek elini teslim oldum diyerek gösterdi.

Yemeklerimizi bitirdikten sonra, Boran hesabı istedi lakin garson ödendiğini söyledi.
Boranın kaşlarıni çatarak düşünmeye başladı, sanki aklına biri geldi ve yüzü değişmişti.
Boranın gözleri simsiyah olmuştu. Elinde tuttuğu parayı, garsonun yüzüne atı.

"Boran iyi misin?" dedimde.

Kükreyerek "Kes sesini Berfin" demişti.

Neden önce ayaklarım yerden kesilmiş gibi multu oluyorum sonra yere düşüyorum?

Elimden tutup beni arabaya fırlatmıştı.
Canımı öyle mahvediyordiki, bunun farkında olamaması beni dahada üzüyordu.

×××

Eve geldimizde onun yüzünü görmemek için, misafir odasında kalmak istemiştim, o yüzden odamdan pijamalarımı alıp çıkmak için yol almıştım ki, Boran beni sertçe kolumdan tutmuştu.

"Nereye?"

"Senin olmadığın bir yere"

"Ne demek bu?"

Çok sinirliydi hemde çoktanda fazla.
Korkuyorum ama bu adamı yenmem lazımdı.

"Duydun işte, senin olmadığın bir yere"

"Senin benden başka bir yerin yok, bunu o küçük beynine sok." diyerek odanın kapısını kitlemişti.

"Senin benimle derdin ne Boran?"

"Berfin uyu ve fazla konuşma"

"Uyumuyorum, anladın mı? Hayır, anlamıyorum bugün çok mutlu gitmiştik, ne olduda yine böyle oldun anlamıyorum."

"Çünkü"

"Çünkü ne?"

"Seni benden almak istiyor, çünkü onu kalbinden vurduğum için oda benim kalbimden vurmak istiyor anladın mı? Şimdi yat ve daha fazla soru sorma!"

Nefessizkalp. #wattys2024Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin